Jonathan Julius Dobkin wrote:

> Io etiam crede que le derecto de parlar nunquam debe esser prohibite.

Ego suppone que un prohibition (isto es le correcte parola et non un altere que ego usava antea) de un
cosa pote ager como pretexto de prohibir altere cosas in altere conjuncturas politic.

Il es surprendente quante humanos non comprende isto. Si pro exemplo gruppos fascistic attacca personas
de altere convictiones illes debe naturalmente esser arrestate per le policia, sed pro mi proprie
opinion il ha le possibilitate non ascoltar les. In un manifestation per neonazis in Norvegia le publico
simplemente tornava al manifestatores le dorsos. Que omne audientias (publicos) esserea tanto
disciplinate et conscientiose!

Infelicemente le anti-nazis sembla sovente esser tanto violente como le nazis ipse. Naturalmente sempre
usante le argumentos, que illes non vole ascoltar argumentos.

In Stockholm il existe "Projecto exito" que age per dissuader adherentes al neonazis a relinquer lor
ideas. Il sembla que ille projecto ha habite un significante successo.

Le fructos del democratia: derecto de parola, le absentia de pena capital es fructos pro le qual on
sempre debe luctar. Nostre civilisation in facto dansa sur un fun multo tenue et le politica prohibitive
sempre va de prohibitiones multo desirabile verso tales minus desirabile, et tosto toto es prohibite que
non es permittite.

Amicalmente