Car amicos,

In un de su messages Pawel Wimmer scribe que ille crede que esperanto es
plus facile a apprender que interlingua. Io, habente le experientia practic
de multe annos de ambe linguas, ha un altere opinion.

Mesmo si un nederlandese o un polonese non ha apprendite altere linguas que
su lingua materne, ille debe haber un cognoscentia amplexe del si nominate
"parolas estranier" (= parolas international). Si non, ille non va poter
leger e comprender in su proprie lingua un jornal seriose, ni comprender un
libro popular super un thema scientific, ni comprender programmas de
television e de radio super un grande diversitate de themas. Si nos pone
dunque le question de qual lingua es plus facile a apprender, esperanto o
interlingua, nos debe pensar a personas monolingue qui lege e comprende lor
jornal, le libros popular scientific e le programmas de television e de
radio.

Comparante le grammaticas de esperanto e de interlingua io constata que il
ha un serie de difficultates in esperanto que on non trova in interlingua.
Un del plus grandes es le indication del accusativo per le littera N, que
on usa anque pro complementos de tempore, de loco, etc., si iste
complementos non es precedite de un preposition (con exception del
complementos prepositional que exprime un "direction"). In mi juvene annos
io ha instruite esperanto in cursos pro adultos e pro infantes. Pro multes
de mi cursistas le problemas del N se monstrava multo grande e pro un
numero de illes mesmo troppo grande.
Un altere problema pro novicios es le systema verbal con sex participios.
Anque pro le esperantistas experte, le "spertuloj", iste systema non es
clar, viste que on ha scribite multissime articulos e mesme libros super le
uso del participios in -ita e in -ata.(le luctas inter "itistos" e
"atistos")
Iste difficultates, e ancora plure alteres, es absente in le grammatica de
interlingua.
Conclusion: le grammatica de interlingua es plus facile a apprender que le
grammatica de esperanto.

In le vocabulario de interlingua il ha grande quantitates de parolas que es
identic (o quasi identic) al parolas in le lingua materne. E io opina que
le parolas le plus facile es iste parolas que on non besonia apprender. Un
nederlandese (qui parla dunque un lingua materne non-romance!) comprende
immediatemente le parolas de interlingua "constante, composto, hospital,
latrina, celibato, coherentia, inflation, demilitarisar" e milles alteres.
In esperanto on produce pro iste parolas le charades "neshanghighema,
sterkmiksajho, malsanulejo, netralavebla necesejo, frauleco, kuntenigho,
monvalorperdigho, malmilistigi", lo que me pare un peso enorme pro le
memoria. Io non pote imaginar que tal parolas se forma "autonomemente" in
le mente del nove esperantistas e que illes los retene plus facilemente que
le equivalentes in interlingua.
Io renuncia hic a un tractamento del numerose inconsequentias in le
"vortformado", como pro exemplo le existentia del syllaba -ul in le parola
"malsanulejo" e su absentia in le parola "malliberejo".
De novo mi conclusion es: Interlingua es plus facile a apprender que
esperanto.

Salutes amical de
Piet Cleij