Alcuno diceva que ille trovava occidental difficile de comprender.
Io non ha le mesme experientia, mais possibilemente mi abilitate a
comprender interlingue (occidental) esseva a causa de un
correspondentia que io habeva durante plure annos con un vetere
occidentalista L. M. de Guesnet, qui habitava Paris in le 1960s.
Ille scribeva in interlingue e io scribeva in interlingua.
Generalmente le duo linguas es mutualmente comprensibile.
--
Con respecto al si nominate "irregularitate de verbos" in
interlingua, le facto es que isto es false o misnominate.
Il non ha un irregularitate in alcun verbos in interlingua.
Lo que es irregular es le participios perfecte, e le effecto
es principalmente super derivativos adjectival o substantival.
Quasi tote le verbos in -er ha participios perfecte irregular.
Ben que on pote facer participios perfecte regular in
interlingua per adder -te al thema del infinitivo post remover
le -r (crear -> create, vider -> vidite, audir -> audite), il
ha semper essite possibile a usar le participios irregular
in interlingua que corresponde al participios irregular in le
latino (vide §97 del Grammatica de Gode e Blair). Lor
importantia es con le suffixos -o, -a, -ion, -ive, -or, -ori,
-orio, -ura. On semper adde iste suffixos al thema del participio
perfecte post remover le -e, e si le verbo ha un participio
irregular, on usa illo in loco del participio regular.
Per example on pote scriber "io ha facte", "io ha scripte"
in loco de "io ha facite", "io ha scribite". "Le littera
scripte per me" = "Le littera scribite per me." Pro
scriber un participio perfecte irregular tu adde -e al
secunde thema date in le IED, como "ager [ag-/act-]". Assi
"acte" es le participio perfecte irregular de "ager",
durante que "agite" es le participio perfecte regular.
Assi ager [ag-/act-] -> action, active, actor, scriber
[scrib-/-script-] -> scripto, scriptor, scriptura,
describer [-scrib-/-script-] description, descriptive,
descriptor, crear -> create, creator, creative, creatura,
vider [vid-/vis-/vist-] --> vision, visor, viso, vista.
(Le secunde thema inter le [ ] es le thema del participio
perfecte irregular]).
---
Con respecto al atheismo, un thema jam levate aqui, io
crede que isto se leva in rebellion contra conceptiones
de Deo que ha le forma de un esser existente. Certemente
il non ha alcun tal esser existente, o le scientia, que
es preoccupate con esseres existente haberea discoperite lo
ante isto.
Io esseva introducite in le universitate al theologia
de Paul Tillich. Ille inseniava que Deo non es
un esser inter altere esseres, un esser existente in le
mundo. Le Deo es nostre preoccupation ultime, que es,
"Proque il ha cosas existente e non nihil?" "Que es le
significantia de mi vita e mi morte?" E le idolatria es
tractar un cosa finite como tu preoccupation ultime.
E como un christiano ille credeva que Jesus super le Cruce
es un symbolo per le qual nos pote judicar lo que es
idolatrose. Un idol require que tu te sacrifica pro illo,
tractar lo como sacre, e require tu effortios in mantener
su existentia. Illo es un altere cosa inter altere cosas.
Illo non es le responsa a tu question de proque il ha
alque e non nihil. Mais Jesus super le Cruce representa un
Deo que pote sacrificar Se pro te, Qui non ha necessitate
de exister pro affirmar tu existentia, que per su amor pro
tote le creation sustene su existentia e da significantia
a illo. Deo non existe, ille es le fundo de esser,
que ja existe cosas e non nihil. E pro Tillich le idea
de un Deo como un esser existente es le prime passo verso
le atheismo o le idolatria. Le atheista non ha ration a
creder que il ha un esser in realitate que debe esser su
preoccupation ultime. Illo non existe, e tote conceptiones
de un esser finite como su preoccupation ultime non vale
su interesse ultime.
Tote iste ideas ha venite a me quando io studiava Tillich
in un classe super le philosophia del religion, e al
mesme tempore io esseva interessate in le Buddhismo Zen,
que ha necun credo in alque, necun theologia. Il non ha
alque que on debe creder si tu es un buddhista zen.
Mais zen insenia a alcuno como a comprender le existentia
de cosas directemente e immediatemente per non essayar
comprender lo. Le significantia de vita es vidite in le
ordinari cosas como le anseres que vola al sud, o le colpa
que tu maestro da a tu facie quando tu demanda, "Que es
le Buddha e Que es le significantia del vita?" Le responsa
es que tu jam ha illo in isto!
Verso le fin de su vita Paul Tillich studiava le
Buddhismo e videva profunde parallelas inter su pensata
e le pensata de Buddhismo, que non crede in un Deo que
existe, mais que ha un preoccupation ultime, non le minus.
Stan Mulaik
|