Tomaso/Salivanto scribeva:
>Io comprende anque a qual causa le pronom[ine]s
>sta in un certe loco.  Io dice solmente que ist[e]
>regula - sia con bas[e] [super le] [f]rancese, sia non - non
>me pare esser un "minimo."  On tanto comprende
>"io lo vide" como "io vide lo", nonne?

Oi, Tomaso.

Le grammatica de Interlingua non es un grammatica "minime" in terminos
absolute; illo es un grammatica "minime" in relation al grammaticas del
linguas-fontes. Un characteristica grammatical absente in al minus un
lingua-fonte es abandonate. Un characteristica grammatical presente in tote
le linguas-fontes es retenite.

Le uso de pronomines objective existe in tote le linguas-fontes,
consequentemente iste characteristica se retene in Interlingua.

Tu te refere, totevia, al maniera como iste characteristica es implementate
in Interlingua. In le caso que tu cita, nos ha un exemplo de schemas
"confligente" inter se: (1) le schema anglese de mitter le pronomines
objective sempre post le verbo, e (2) le regula romance ubi le pronomines
objective veni post le verbo in le infinitivo, participios e imperativo; e
ante le verbo in altere casos.

Proque le vocabulario de interlingua es essentialmente latin, le solution
plus "natural" del conflicto esseva adoptar le schema romance.

io lo vide
io lo videva
io lo videra
io lo viderea

(io vole) vider lo
vidente lo, (io curreva)
(io restara hic usque haber) vidite lo
vide lo!


A revider,
Ensjo.