Si, il se tracta super le latino sin(e) flexion(e) in le articulo. Io non
lo includeva in mi pensamento intra iste "burla", como interlingua (benque
iste projecto portava iste nomine plus antea, que illo de IALA), forsan
proque in mi mente existe solmente un interlingua: le Interlingua de
IALA/Gode. Ma si nam le thema se ha levate seriosemente: tu ha ration: le
latino sine flexione (forsan anque ja le idiom neutral), le occidental
(interlingue), le interlingua e le romanica son de facto variantes,
dialectos del mesme linguage, le differentias es pauc e sovente mesmo
insignificante; le varietate sta in illo, que le creatores trovava
differente vias in alicun demandas melior, que in le altere projectos; ma
malgrado illo il se tracta vermente del mesme linguage (lo que io nominava
interlingua in mi littera anterior), que vermente existeva ante 1951 in
omne casos. Le maniera (e le principios) de su standardisation pro me le
plus sympathic es illo de IALA/Gode, de plus le resulatato deveniva un
lingua vermente belle e simple, e illo ha movimento, dunque iste lingua
vive - pro isto io es adherente de interlingua (IALA). Pro exemplo in le
latino sine flexione me non place le exaggerate degrammaticalisation (si
iste parola existe in interlingua...); il es bon, si on vole diminuer le
grammatica como il es possibile, ma non in un tal exaggerate maniera, como
in le LSF, ubi mesmo le passato non existe: le maniera de exprimer le
passato per circumscription es mesmo plus complicate, que usar un signo
(morphema) pro isto; compare LSF: "me sci in praeterito" = IA: "io sapeva".

interlinguisticamente:

Petro Kovács