Subject: | |
From: | |
Reply To: | |
Date: | Wed, 29 Jan 2014 05:05:01 -0800 |
Content-Type: | text/plain |
Parts/Attachments: |
|
|
On Wednesday 29 Jan 2014 13:23:53 Ruud Harmsen wrote:
> *) 'Es ver' o 'il es ver'. Ma sin 'il' anque es permittite,
> secundo Gode&Blair:
> ==
> §59 In le tertie persona singular neutre, il ha un forma
> inaccentuate il pro uso como un subjecto grammatic.
>
> Il niva.
> Il face frigido.
> Il es ver que callos es penose.
>
> In le ultime construction, un cambio in le ordine de parolas
> elimina le subjecto anticipitate il. Assi le formas possibile es
>
> Que callos es penose es ver, o
> Ver es que callos es penose, o
> Es ver que callos es penose.
>
> In iste formas, le subjecto real es 'que callos es penose', sed
> le uso de formas impersonal del verbo sin pronomine pote esser
> etiam extendite a constructiones del typo
>
> Non importa!
> Face frigido.
> etc.
> ==
Isto es satis logic, io suppone. (Io debe vermente leger le grammatica completemente
quando io ha le tempore!) Mais io non sape: in francese, on non pote facer isto. In le altere
linguas con un grammatica romance, le subjecto es normalmente includite in le conjugation
del verbo "esser", dunque il es normal haber un forma de esser sin pronomine. Mais pois
que in interlingua como in francese on debe normalmente includer un pronomine como
subjecto in le phrase, il me sembla que on debe facer le mesme cosa in interlingua que in
francese. On face le mesme cosa in anglese tamben, ben secur:
Il est vrai que...
It is true that...
Il es ver que...
Si non, il me sembla que nos ha un forma que seque le francese e le anglese in su uso de
pronomines le major parte del tempore, mais non in iste sol caso :s
Paul
--
Pro leger le archivos e pro modificar o cancellar le subscription:
http://listserv.icors.org/archives/interlng.html
|
|
|