In Canada nos permitte le agriculta de plantos genomanipulate, ben
que il pare esser un contrareaction inter le gentes. Quanto al
stato scientific de iste technologia, io non es convincite que
le genomanipulatores (quasi toto interprisas private, o recerchistas
fundate per tales) ha vermente partite del stadio de "apprentisse del
mago". Illo es, le expertos es evidentemente capace de facer cosas
incredibile - genos de pisca in tomatos etc. - ma io dubita que
illes comprende lo que illes facer usque in omne detallios minute.
Pro exemplo, on nos ha assecurate durante plure annos que plantos
genomanipulate non pote transferer su genos a in le populationes
non-cultivate (salvage). Ma subito... oops, il pare que isto
pote esser le caso eventualmente. Un cosa que me inquieta es
le testimonia recente ante un comite' parlamentari per un scientista
del Minsterio Agricultural britannic. Ille excoriava le tests
del governamento canadian que voleva provar le securitate
(innoctivitate) de genomanipulation. Iste tests, secundo ille,
analysava mermente le contento chimic del plantos, pro assecurar
que illos similava lo del producto natural. Illes non analysava
illos al nivello de chromosomos, pro assecurar que illos non
contineva materia genetic "fracte" o mutante. Iste possibilitate
es etiam un fonte de inquietude.

Secundo me, le stato actual de hyperproduction in le agricultura
europee e nordamerican rende toto non-urgente le introduction
de iste "frankenfoods" (alimentos a la Frankenstein) super le
mercato. Io non oppone iste technologia per se, ma io dice:
Vamos lassar illo restar ancora dece annos in le laboratorio.

Amicalmente,

Chris Burd