Kjell ha scripte:

> Pro me qui non maestra alcun lingua romance le distinction sembla inutile
> quanto plus que multe del possibile studiantes de interlingua non nota le
> differentia.

Le exemplos usate non monstrava le utilitate del distinction
imperfecto/perfecto, solo le formas - '...va' e 'ha ...ite'.

Tunc, ecce duo exemplos que monstra le utilitate de iste distinction:

1) Quando io legeva le message de Luca, le telephono ha sonate.
2) Quando io ha legite le message de Luca, le telephono ha sonate.

Le prime phrase nos dice que le lection esseva un activitate con duration,
plus longe pro exemplo que le sonamento del telephono. Nos sape etiam que le
lection ha comenciate ante le sonamento del telephono, e forsan continua.

Del altere latere, le secunde phrase suggere que le lection del message e le
sonamento del telephono ha comenciate al mesme tempore e de plus, que le duo
actiones ha essite del mesme breve duration.  Possibilemente le cosa le plus
importante es que, sin dubita, illos ha finite.

Ora... iste distinction poterea esser utile, particularmente in le contos e
narration, nonne?

cordialmente
Edo