Mario Malaguti wrote:

> (...)
> Pro concluder que le scriber deveni un cosa sempre plus rar e que al
> universitate, ora, on debe facer cursos de recuperation perque le juvenes non
> sape plus scriber, o melio, illes non ha exercitio a exprimer lores per le
> medio de un texto scribite.

Il sembla esser le mesme cosa ubique. In Svedia on se plange del povre
capabilitate usar le lingua. "Le studentes non plus sape ubi poner le virgulas,
commas!" diceva alcuno.

In svedese on ha le tendentia tractar compositos in le maniera anglese (como in
"prime minister" in loco de "premiärminister". Naturalmente le juvenes scribe
altere parolas, ma solo como un exemplo...

Jam in le sexantas un del professores al instituto de linguas slave me narrava
con stupefaction: "Nos recipe un massa de nove studentes, e alcun dies passate un
de illos demandava 'Que es un subjecto?' " Il es facile comprender su
exasperation ;-)

Et in le 60's quando presede (prases) Mao era in voga (vogue) il arrivava 15 nove
studentes de chinese al Instituto de Sinologia in vice del 2 o 3 costumari, alte
educate, primes de su classes gymnasial! Que le professores e lectores lacerava
su capillos! Que facer?

Ingvar Stenström sole dicer que solo quando uno es retardate on pote facer lo que
on vermente vole.

On ha statistica ci que indica que in le "grande" urbes (citates) relativo al
circumstantias svedese, le numero de menages unipersonal es c:a 50 %.

E le medios naturalmente describe isto como un cosa anormal, ma quantes es le
humanos per vias del historia qui ha habite un legio de alteres circum se e
non-obstante sentite se sol, prendite su refugio al libros, le lectura, le
musica. le religion, e nunc il ha anque le rete. Meravilioso!

Cellus