Le deserto extendeva su silentio ultra le confinios terrestre del
acceptabile bon senso.

Subito appare un propheta munite de su baston e de un sacco ubi ille guarda
le echo de parlar,
in van, al muros. Certo que il non habeva ibi ulle muro e, dunque, su voce
habeva un alte
probabilitate de facer se audir. Alora ille comencia a vociferar contra su
antecessores e a predicar
le revelation de un nove veritate, vision e via. Ma como qualcunque
charlatan ille vendeva illusiones
e le salvation del mundo a un gruppo de incredulos e cecos qui non
consequeva e visualisar le fulgor
de su parolas e caper tote le portata de su brillante message.

E in le silentio sepulcral le false propheta continua, obstinatemente, a
facer le triste figura de illes qui parla,
parla e reparla, ma al quales non mesmo le spectros ascolta su voce
cavernose, plen de ille vacue
verborrhea a qui nemo presta attention.

Ma nostre senil propheta continua... murmura, cade, recade, pede, repete,
reprende le sufflo e continua...

--
_________________
www.interlingua.com


--
Pro leger le archivos e pro modificar o cancellar le subscription:
http://listserv.icors.org/archives/interlng.html