Logicamente _ma_ es un excellente forma pro le conjunction adversative in
interlingua. Mais es, como plures ha remarcate, un cerealo, multo gustose,
ma in nostre parte del mundo nos estima ante toto le patata al natural o
forma raffinate. Como multe productos raffinate le forma plus natural certo
es a preferer.

Io ha discutate le cosa con Ingvar, qui vide le IED como un utensile que on
debe usar con sagessa. Lo que parla in favor de _ma_ es: il ha simile
parolas in multe linguas:
it. ma
francese mais (mè)
portugese ha _mais_ (nonne?)
Scandinavo men

In textos plus seriose io pote imaginar me _sed_ que etiam existe in multe
linguas international e Le Venerabile Latino Classic.

Personalmente, ma io pote ceder al majoritate in iste caso, io prefere le
pronomine del prime persona _ego_ lo que _vermente_ es international como
le termino psychologic. Que on ha un troppo grande ego significa que su
_io_ es troppo grande. In multe de nostre linguas del nord nos usa formas
del pronomine _io_ pro formar le parola _ego_. Que viva ego!

Ambular pro ir non es tanto mal, nos ha theatros ambulante, ambulantia,
ambulatorio.

Personalmente io usa _ir_ in compositos e _va_ pro parlar de mi mover
pedestricamente. Le longe forma io usa in le altere tempores analogicamente
con _ha_. Per consequente: va, vadeva; ha, habeva:

Scripte in un matino con meteorologia meraviliose.





[log in to unmask]
Kjell Rehnström
Vänortsgatan 87
752 64  UPPSALA
Tel. 018-50 22 35