INTERLNG Archives

Discussiones in Interlingua

INTERLNG@LISTSERV.ICORS.ORG

Options: Use Forum View

Use Monospaced Font
Show Text Part by Default
Show All Mail Headers

Message: [<< First] [< Prev] [Next >] [Last >>]
Topic: [<< First] [< Prev] [Next >] [Last >>]
Author: [<< First] [< Prev] [Next >] [Last >>]

Print Reply
Subject:
From:
Ivan Cunha Mourão <[log in to unmask]>
Reply To:
INTERLNG: Discussiones in Interlingua
Date:
Mon, 15 Mar 1999 09:53:26 -0300
Content-Type:
text/plain
Parts/Attachments:
text/plain (81 lines)
Car Seniores,

Ecce un poema que io scribeva in novembre 1993 in portugese. Io implora
vostre indulgentia a mi traduction e spera que que illo vos place.

       OLHOS DE ARREPIAR
OCULOS DE ERICIAR

         Quando ando nas noites sombrias
Quando io ambula in le noctes sombre
         De lua parca, rua muita
De luna pauc, strata multe
         Escuridão de fundo de mar
Obscuritate de fundo de mar
         Bêbados em curvas esquinas
Ebrios a curve angulos
         Putas de lombares curvas
Putas de lumbares curves
         Ladrões de pouco dinheiro
Robatores de pauc moneta
         Dinheiro pouco no bolso
Moneta pauc in le tasca
         Lembro do meu cordão de ouro
Io memora mi cordon de auro
         Com uma cruz também de ouro
Con un cruce etiam de auro
         De onde mandei tirar o Cristo
De ubi io mandava retirar le Christo
         Que usava nas sombrias noites
Que io usava in le sombre noctes
         Agora perdidas no tempo
Ora perdite in le tempore
         Num tempo que ficou perdido
In un tempore que restava perdite
         Para trás, muito para trás
A retro, multe a retro
         Atrás do tempo escondido
Retro del tempore abscondite
         Onde deixei Carolina
Ubi io lassava Carolina
         Com os olhos de arrepiar
Con le oculos de ericiar

         Deixei-a lá porque quis
Io lassava la illac proque io voleva
         Deixei porque quis deixar
Io lassava proque io voleva lassar
         Naquela dobra do tempo
In illo plica del tempore
         De onde não sairá
De ubi illa non exira
         Tivesse trazido comigo
Si io habeva portate la con me
         Pelas estradas de horas
Per le vies de horas
         Que me conduzem ao agora
Que conduce me al ora
         Teria envelhecido
Illa haberea inveterate
         Porque não era de ouro
Proque illa non era de auro
         Como o cordão e a cruz
Como le cordon e le cruce
         E o tempo a teria riscado
E le tempore la haberea grattate
         Os riscos dos ventos no barro
Le grattamentos del ventos in le argilla
         Dos ventos que sopram nas ruas
Del ventos que suffla al stratas
         Quando ando nas noites sombrias
Quando io ambula in le noctes sombre
         Nas noites que não têm Cristo
In le noctes que non ha Christo
         Mas sempre terão Carolina
Ma illos sempre habera Carolina
         Com olhos de arrepiar
Con oculos de ericiar


Ivan Mourão

ATOM RSS1 RSS2