Il me pare que le maniera de titulatura, del maniera como adressar 
altere personas, es un cosa multo cambiabile, e il certo es un abatter 
portas claudite si on asserta que le maniera in le qual humanos se 
adressa depende del typo de societate in le qual illes vive.

In le plus grande parte de mi vita on ha usate le equivalente de "tu" in 
quasi omne situationes in Svedia. Si le distantia es multo grande inter 
duo personas on ha usate _vos_. Ma desde le annos 60 iste uso ha 
devenite multo rar.

Pro svedeses le equivalente de "vos" habeva un nuance pejorative, viste 
que "vos" era le parola que le chef usava a su obreros (laboratores).

In mi juventute in le 40 e 50 on usava ancora le maniera de adressar un 
persona per titulo e nomine: Senior Rehnström. Studentes ante le prime 
examination era "le candidato" e in le vita studentil on titulava le 
persona per le titulo que ille aspirava.

Iste systema era multo complicate, e pro isto omnes acceptava "tu" pro 
omnes. Se dice que le ministro e chef del departemento (ministerio) 
social, Bror Rexed era le persona qui introduceva tu in su ministerio, 
lo que postea sequeva tote le pais. Le "reforma tu" an appella isto.

In botecas on pote in nostre dies audir juvene venditores usante "vos" 
pro demonstrar plus de politessa, particularmente a personas de etate. 
Ma multes ancora in su mente ha le imagination que "vos" es 
mispreciante. Reguarda in supra!

Un prova del rapide cambiamento in le titulatura es mi avo maternal, 
nascite in 1882 e morite in 1972. Ille diceva sempre "ille" o "illa" a 
personas al quales ille non diceva "tu". Pro ille "vos" era plus de 
personas.

A mi comprension iste modo de adresso era usate in le campania anque in 
le 40 del seculo 20-e.

Ego es satis convincite que si on comencia studiar le modo de adresso in 
altere paises on videra simile, multo rapide cambios.

Kjell R