Allegra,

In mi opinion le credentia que un persona ha, pote haber un grande
influentia super su vita e super "su realitate subjective".  Al altere
latere, le credentia de personas non ha ulle influentia super "le realitate
objective".

Pro exemplo, le povre credentes in California qui ha sequite Marshall
Applewhite in le suicidio demonstrava un credentia vermente stupefacente.
Lor credentia ha formate lor realitates SUBJECTIVE usque al puncto ubi
illes era sicur que le nave de spatio los reciperea post lor suicidio.  Ma
si in le realitate OBJECTIVE nulle nave de spatio se trovava in detro del
cometa, alora, lor credentia esseva van.

Io opina que nos humanos--cata un--son credentes in alicun maniera.  Etiam
atheistas solmente "crede" que il non ha un deo.   Nos humanos essente
mortal, tosto o tarde cata un perdera su vita e incontrara le aeternitate
accompaniate per su credentia personal, per su "realitate subjective".  Ma,
exactemente como le credentes Applewhite, iste nostre credentias non
determina qual es le VERITATE OBJECTIVE.  Forsan nostre existentia cessa e
nos entra a in le annihilation nigre.  Forsan nostre individualitate cessa
e nostre fortia vital es absorbite in un annihilation blanc.  Forsan nostre
individualitate cessa e nostre fortia vital es reincarnate in un altere
individualitate.  Forsan nos deveni spectros disincorporate qui debe vagar
per le universo frigide.  Forsan il ha un judicamento per un deo personal
qui accepta nostre preferentias quanto a Ille e qui arrangia a nos un sorto
in accordo con nostre proprie credentia preferite.

Le qualitate de un credentia non depende ab le fortia del credente, sed ab
le veritate o falsitate de lo que es credite.  Alicunos ha scribite que le
varie personas pote haber lor varie "veritates".  In nostre mundo moderne
con su emphase sur le correctessa politic, io suppone que iste opinion es
popular.  Ma, quando un persona dice, "Deo es personal." e un altere dice,
"Deo non existe.", e un tertie dice, "Deo es le existentia impersonal del
universo.", alora, a mi aviso, al minus duo de iste personas debe esser
incorrect--o forsan omne tres.

Nunc, como io ipse CREDE?   Le universo e omne vita es le creation de UN
deo soveran e personal.  Iste deo ha se revelate per medio de un homine
(Abraham) e su decendentes (le nation de Israel).  Iste revelation es
capturate in le scripturas hebraic del Biblia.  Per Su voluntia e pro Su
propie placer le Creator ha create humanos como Su infantes. Nos ha un
natura personal que es in qualcunque maniera similar a le proprie natura
del Creator.  Super toto, nostre natura es capabile a amor e a compania con
le Creator.  Le capacitate pro amar require que un esser es libere.  Ma un
ver libertate ha anque le libertate pro rebellion.  Omne humano rebelle e
torna se ab le Creator pro preferer in qualcunque maniera aspectos del
Creation (iste attitudine de abtorno e evitation de Deo es le PECCATO).
GRANDE PROBLEMA!   Le Deo revelate non pote tolerar ulle imperfection o
rebellion.   Le sorta de rebellos es morto.  Morto de Su infantes human?!?
Que facer?  Como reconciliar le requirmentos de Su proprie natura pro
perfection e justitia absolute con Su proprie desiro pro le amor libere de
infantes create?  Le Creator, non essente limitate per tempore, poteva
vider le rebellion de esseres libere anteque Ille los creava. Si un
reconciliation inter Su perfection/justitia e Su desiro pro amor non
haberea essite possibile, io pensa, Deo non haberea create le universo.
Ma le reconciliation era possibile.  Le revelation biblic demonstra que le
medio de iste reconciliation es un EXPIATION infinite que satisface Su
justitia infinite e da al rebellos un opportunitate pro reciper pardono de
lor peccato e reciper adjuta pro retornar lor vitas a in un relation
correct con le Creator.   Le centro del historia human era iste acto de
expiation.  In anno 30 AD in le citate de Jerusalem le Creator Ipse in le
persona de Jeshua le Messia pagava, per humiliation e sanguine e morto, le
expiation infinite necessari.   Le scripturas hebraic (vetule testamento)
narra le historia de duo millenias de preparation pro iste evento
messianic.  Le scripturas del nove testamento narra le mission expiative de
Jesus e demonstra como nos humanos pote nunc esser reconciliate como
infantes del Creator per repententia de nostre rebellion (peccato) e
acceptantia de Ille e de lo que Ille ha facite pro nos.

Credente isto e habente acceptate le Deo Domino de Israel como mi Domino,
io personalmente incontrara mi morto con le sperantia que io, como le rege
David, "habitara in le casa del Domino pro semper".  Ille es bon.  Io ama
Lo.  Io vadera a in le morto e incontrara le aeternitate con iste
credentia.

Ma io es multo clar que mi fide non pote cambiar le realitate objective.
Si Jesus era solmente un povre rabbi-carpentero ex Nazareth e non le Messia
qui resurgeva ex le morto le tertie die, alora, mi fide es certemente van.
Al altere latere, si in le veritate objective Jesus ES le Deo Creator de
Israel incarnate qui se submitteva a humiliation, agonia, e morto pro me
salvar, alora, "qual sera mi excusa si io rejecta un salvation si magne?"

-- frank

P.S.   Si mi calculationes son correct, iste Natal de 1997 sera exactemente
le 2000ime anniversario de Su nativitate.