Le pariticipio presente functiona como un adverbio in le tal phrases:

* "Camminante in le strata, io videva mi amico."
Isto dice: "io videva mi amico durante que io camminava in le strata".

* "Vidente mi amico in le strata, io le salutava."
Isto dice: "io salutava mi amico quando io le videva in le strata".

In plus, le partipio presente de "haber" et "esser" pote esser usate
como verbos auxiliari con un altere verbo, pro dar un signification
adverbial:

* "Habente lecte ille libro, io nunc melio comprende le affaire."
Isto dice: "io melio comprende le affaire post haber lecte ille libro".

* "Habente essite viste, io cessava le essayo a celar me."
Isto dice: "io cessava le essayo a celar me post haber essite viste".

* "Essente un Interlinguano et un Esperantista, io me multo interessa
al linguas."
Isto dice: "io me multo interessa al linguas proque io es un
Interlinguano et un Esperantista"..

In cata un ex iste phrases, le participio presente ha le signification
mesme ad un proposition adverbial:

* "camminante" = durante que io camminava"
* "vidente" = "quando io videva"
* "habente lecte" = "post haber lecte"
* "habente essite viste" = "post haber essite viste"
* "essente" = "proque io es"

Ergo, illo es un adverbio.


Ferdinand Cesarano


--
Pro leger le archivos e pro modificar o cancellar le subscription:
http://listserv.icors.org/archives/interlng.html