Car membros del :i: lista,

    Io ha tentate interpretar diverse de mi poemas favorite.
Le premier poema es del francese Albert Camus, le Nobel Premio
laureate, le secunde es de Leonard Cohen, le intertenior e
cantator canadien.
Le quatro ultime poemas son  multo amorate inter le gente svedese.

Sperante que los vos place!

Sigmund.

                        ¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

VADE ME CUM

Non vade ante me,
Forsan io non seque.

Non vade post me,
Forsan io non monstra le via.

Vade presso mi latere
e sia mi amica.

        Albert Camus

                        ¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

A OMNE POSSEDER

Tu habe pavor que io te lassarea
Ego te non lassara.
Sol estranieros viage.
Le qui omne possede
Ha nulle loco a ir.

        Leonard Cohen. Interpr. Staffan Soderblom/Goran Tunstrom.

                        ¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

COMO POTEREA IO DICER ...

Como poterea io dicer si tu voce es belle.
Io sol sape, que illo me permea
E me face tremer como un folio,
Lo me rumpe e face me rupter.

Que sape io de tu cute e tu membros.
Il sol me agita que illos son le tues
De sorta que pro me il non existe somno e reposo
Ante que illos son le mies.

                Karin Boye

                        ¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

DUO

Un homine
no face un estate.
Sed duo
face le hiberno minos frigide.

                Bertil Pettersson

                        ¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

PRENDE ME. - TENE ME. - CARESSA ME LENTE.

Prende me. - Tene me. - Caressa me lente'.
Imbracia me compatiente un micre moment'
Plora un pauc - pro tal factos tediente
Via me con teneressa dormir content'

Non parte ab me. - Nonne, tu vole restar,
Restar usque mesme io debe ir.
Tu mano amorate a mi fronte lassar.
Ancora un momentetto 'nos ambe' devenir.

                        Harriet Lowenhielm.

                        ¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

Assi relucente era nunquam le mar
E le plagia nunquam assi liberante,
Le campos, le pratos e le arbores nunquam assi belle
E le flores nunquam assi dulcemente odorante
Como quando tu vadeva a mi latere
Contra le sol ponente,
Le vespere
Le meraviliose,
Quando tu buclas me celava pro le seculo
Dum que tu necava omne mi dolos,
Carita,
In tu prime basio.

                Evert Taube