Car amicos,
In le numero 15 de "Voce de Interlingua", le revista del "Societate
Nederlandese pro Interlingua" io ha publicate le traduction de un
historia folle:
Salutes amical de Piet
------------------------------------------------------------------------------------
LE ETATE DEL ALTERES
Il me pare que on fabrica scalas plus scarpate que antea. Le scalones
plus alte es plus numerose. In omne caso il es plus difficile de montar
duo grados in le mesme passo. Ora io pote facer solmente un sol scalon.
Curiose es anque le parve characteres typographic que on utilisa nunc.
Le jornales se distantia sempre plus de me quando io los lege. Heri io
ha debite quasi sortir del cabina telephonic pro leger le cifras del
apparato. Il es ridicule de suggerer que un persona de mi etate besonia
berillos, ma le sol altere maniera pro me de saper le novas es de facer
me los leger a alte voce - lo que me satisface a pena, nam a presente
le gente parla si basse que io non le audi multo ben.
Toto se trova nunc a un plus grande distantia. Pro exemplo, le distantia
de mi casa al station ha duplate, e on ha adjungite un collina que ante
alicun annos io non ha vidite nunquam. In ultra le trainos parti plus
tosto. Io ha renunciate al habitude de currer pro non mancar los,
proque illos parti un pauco plus tosto quando io arriva.
Io ha constatate que al presente on non prende le mesme stoffa pro le
costumes. Tote mi costumes ha le tendentia a contraher se, super toto
al talia. E anque le lacettos de scarpas es plus difficile a attinger.
Mesmo le tempore cambia. Il face plus frigide in hiberno, le estates es
plus calide. Le nive es plus pesante quando io essaya de remover lo.
Le currentes de aere es plus forte. Isto debe esser causate per le
maniera de fabricar le fenestras ora.
Le homines es plus juvene que illes esseva quando io habeva lor etate.
Recentemente io vadeva a un reunion de ancian camaradas de mi
universitate. e io esseva choccate de vider qual bebes on admitte
como studentes. Io debe confessar que illes esseva plus cortese que
nos in nostre dies; plures inter illes me ha appellate senior e il habeva
uno qui se ha offerite a adjutar me pro transversar le strata.
Phenomeno parallel: le gente de mi etate es plus vetule que io. Io me
rende ben conto del facto que mi generation approcha lo que on ha
convenite de appellar un certe etate, ma esque isto es un ration que
mi camaradas de classe se displacia con difficultate e in un stato de
senilitate avantiate? In le bar del universitate, ille vespere, io ha
incontrate un camarada. Ille habeva tanto cambiate que ille non me
ha recognoscite.
"Tu ha un pauco ingrossate, George", io ha remarcate.
"Isto es causate per le nutrimento actual", respondeva George.
"Illo face ingrassiar."
"Quante tempore nos non ha nos vidite, George? Isto debe esser plure
annos..."
"Io crede que le ultime vice isto esseva post le electiones", diceva
George.
"Qual electiones?"
George reflecteva un momento.
"Les de Coolidge", ille diceva.
Io demandava ancora duo vitros de whisky.
"Ha tu remarcate", io diceva, "que iste Martinis es multo minus forte
que antea?"
"Ah! isto non plus es como in le bon ancian tempore del prohibition",
me respondeva George.
"Ma, dice me... Io me memora anque que tu esseva un famose devorator
de pastisserias, George! Tu los mangia ancora como alora?
"No, io es troppo grasse... Le nutrimento actual est troppo ric."
"Io lo sape, tu me lo ha dicite ante un momento..."
"Io lo ha dicite?"
"Que dicerea tu de un altere whisky? Tu ha remarcate que illos non es
tanto forte que antea?"
"Que ha tu?... Tu me lo jam ha dicite..."
"Ah!..."
Iste matino, rasante me, io pensava a iste povre vetule George. Io me
arrestava un momento e regardava mi imagine in le speculo.
On non plus face le mesme speculos que antea.
|
