Quando io habeva nove annos, mi senior fratre esseva studente in le
universitate. Ille me nominava Contradictimus Generalissimus pro me donar
un titro de lo que ille pensava de me. Io esseva multo orgoliose esser un
general. In le schola, le titro esseva un grande successo, si grande que un de
mi amigos esseva venite al casa pro anque ganiar un titro. Mi fratre le
observava e diceva: io te nomine Erasmus de Rotterdam. Qui es Rasmus,
demandava mi amigo. Mi fratre respondeva: Secundo le libro que le professor
vole que io lega iste nocte, Rasmus ha un titro multe phantastico e io le te
dona. De hodie, tu es Igno Rasmus de Rotterdam!
Contradictimus e Ignorasmus jocava ensemble omne die. Pro le facer plus
realistic, on "parlava" un estranie lingua. Tote que nos sapeva esseva: Da,
Tavaritch Kommendant (si, camerade commendante) e le anglese de Donaldo
(Donald Duck, Kalle Anka), que nos trovava multe interressante.
Tosto, on faceva le guerra pro partagar le mundo. Io me proclamava Imperator
de Portugallia (le titulo de un libro de Selma Lagerlof) e mi amigo se nominava
Rex Irlanda. Multe e longe esseva le guerras. Mi amico esseva multe forte ma
io habeva le galeases (velieros) superior de Portugal pro bombardar Irlanda.
Le terreno (corte?) del schola esseva le atlantico e un die, le tertie persona, le
schola, esseva bombardate par accidente. Ille concerneva un parve detailo
ridicule de due vitros. Due minutes plus tarde nos esseva situate in le camera
del prefecto.
-Que face vos, demandava le prefecto.
-On face le guerra e io es Contradictimus, Imperator de Portugallia.
-Vero? E tu, qui es tu, demandava le prefecto. Sancho Pancha?
-No, io es Ignorasmus de Rotterdam, Rex Irlanda. Qui es Sancho Pancha?
Le prefecto faceva de movimento furiose de su facie, qui in toto deveniva rubie
et contorte. Ille non parlava durante trenta secundos e Ignorasmus e me
credeva que ille esseva multe malade, folle como un patiente incarcerate.
Al fin, ille se levava e diceva: parti subito, subito!
Ignorasmus e me audiva encora jammais parlar de due vitros. Le cosa esseva
evidamente oblidate.
--
Scribete secundo le inspiration donate par Ernst Brunner, novellista austrio -
svedese, un maestro, qui ama jocar con le parolas. Ille parlava in radio e
donava idea.
Roger
|
