Mario Malaguti wrote:

> (...)

> Ciao Kjell,
> un primavera vermente diverse illo de iste anno; antea io faceva longe
> promenades in le ripas del Adriatico, usque a 20 kilometros al dies e,
> forsan, iste exercitio me ha salvate; postea io es precipitate novemente in
> le hiberno le plus gris. Totevia ora io jam ha initiate breve promenades con
> le adjuta de un baston, e le tempore, un poco subtono pro le saison, me
> consenti de reconsiderar como es belle iste saison.
> Anque le 43 grados al interno de mi domo turre es un bon exercitio pro
> reprender le normalitate.

Hm, 43 grados sembla esser un poco troppo! Esque tu habita in un turro, o esque
ego ha mal comprendite qual cosa?


> O forsan es io qui desira le normalitate comocunque.
> Al fin nos resta le centro de nos mesme, sempre e comocunque.
> Per exemplo, io me ha ponite plus vices le demanda: que ha tu pensate in
> illo momentos? Ben! Io non ha jammais trovate un responsa e forsan io ha
> pensate a nihil de proposito.

Si iste "tu" es "ego" - o certo io que tu preferea que io dice - io non pote
dar un bon responsa. Interessante proque quanquam ego comprende cata parola,
ego non comprende exactemente lo que tu vole dicer. Quasi le objectivo, qual
responsa tu expecta, si assi dicer...

> Il es sempre surprendente como nos reage al
> eventos. Forsan justo como al mutationes del tempore atmospheric que face
> illo que illos vole, sin jammais nostre partecipation, al minus cosciente.
> Le sole continua a entrar de mi fenestra, e isto es toto illo que ha
> importantia.

Si contra le vermente grande eventos on pote facer multo poco si non adaptar se
lo optime, e isto, certo, non sempre es facile...

Nos ha habite fantastic tempore con temperaturas un poco super 20 grados, e
alora nos es felice! Justo hodie il ha un poco plus tepide temperatura.

Le berillos (infelicemente "oculares" non es permittite) que ego usa pro
promenadas era rumpite e ego debeva ir a un optico pro facer un reparation.
Felicemente ego trovava alcun vetere berillos que era tanto usate que ego quasi
non poteva vider per illos! Quasi alcuno habeva tangite los per un digito que
ille "alcuno" antea habeva ponite in un archetta de butyro!

Salvo isto toto es bon con me e ego gaude que finalmente nos ha alque altere
que hiberno.

Kjell R