Emerson S Costa/RF02/SRF wrote:
>Benvenite a INTERLNG, Naomi! :-D
>
>Salutationes brasilian! Saudações brasileiras! Saluti brasiliani!
>
>Naomi scribeva:
>
>
>>_vos:_
>>francese=si
>>espaniol/portuguese=si
>>italiano=si
>>anglese=NO
>>
>>
>
>Naomi, in veritate... anglese=SI (!)
>
>Le parola equivalente a "tu" in anglese es "thou", mais hodie illo ha
>essite substituite per "you" ("vos") pro referer se al secunde persona
>singular. "Thou" resiste ancora in linguage poetic.
>
Ista cosa es multo interesante Emerson io in realtate credeva que le
forma arcaica THOU = vos
e YOU = tu
Comocunque nos debe dicer que istas formas es mortas perque ilas non
veni usate in le lingua parlate
sed solmente in linguage antiquo (Shakspeare, Biblia, etc.)
Existe anque un altra forma arcaica de usar le linguage que es le plural
majestatis
que veniva usato per le nobiles.
nos dice...
nos face...
NOS ci se debe leger IO....
Il es evidente que istas formas non son augurabile in un lingua
universal como interlingua,
a minus que nos non vole facer confusion in vice de adjutar le
comunicacion. None?
Me displace ma io crede de non voler saper nil de istas formas,
pro me es suficiente cognoscer le formas elementari pro comunicar, io
ama esser spontanea
le linguas son de qui non habe pavor de usar las, iles que time de venir
reprochate
per sus errores non le pote aprender. Vivat le libertate!! :-)
>
>Jollino scribeva:
>
>
>>In vice in Portugese Brasilian on usa _você_ anque pro _tu_.
>>Ma _você_ es tertie singular, non secunde plural...
>>de facto, on dice _você é_ !
>>
>>
>justo. In tote caso, le historia del pronomine portugese "você" passa per
>le historia del uso de "vós" in vice de "tu".
>
>Primo, appareva le uso de "vós" pro referer-se respectuosemente al secunde
>persona singular. Posteriormente iste uso se ha popularizate, e formas plus
>elaborate ha apparite:
>
>"Vossa Majestade" pro diriger se a reges/reginas.
>"Vossa Alteza" pro diriger se a princes/princessas.
>"Vossa Santidade" pro diriger se a papas.
>"Vossa Excelência" pro diriger se a presidentes del republica e altere
>cargas administrative.
>"Vossa Magnificência" pro diriger se a rectores de universitates.
>etc.
>
>Pro uso "generic" appareva iste formas:
>
>"Vossa Senhoria" (IA "Vostre Senioria")
>"Vossa Mercê" (IA "Vostre Mercede")
>
>Tote iste formas de tractamento, obviemente, require concordantia
>grammatical de tertie persona: "Vossa Alteza _é_ generosíssimo" (EN "Your
>Highness _is_ most generous"). "Onde está _seu_ pai?" ("Ubi es _su_
>patre?", i.e., le patre de "vostre mercede", i.e., "tu/vostre" patre).
>
>Le uso constante de "Vossa Mercê" lo ha "erodite"... e assi illo passava
>per formas como "vossemecê", "vosmecê", "vossuncê", e finalmente "você".
>
>Finalmente? Non del toto. Hodie es commun audir le personas dicer
>simplemente "cê"! :-D
>
>In espaniol le mesme phenomeno ha producite le parola "usted".
>http://www.el-castellano.org/palabra/usted.html
>
>Le popularization de "você" al latere de "tu" e de "vocês" ("vostre
>mercedes") substituente "vós" ha practicamente eliminate le "vós" del
>portugese. Illo solo persiste in linguage poetic o "biblic".
>
>
>A revider,
>Ensjo.
>http://www.ensjo.net
>
|
