Multo vetule es le barcator de Ts'ang-lang,
Ma pur como aqua fluente es su cor;
Nunquam parla ille de ubi ille habita;
Necuna sape precisemente su nomine.
Al alba cocine al margine,
Al crepusculo entra le cannas e dorma.
Aunque canta ille, un canto post le altere,
Un canna de piscar in le mano;
Multo longe e le corda.
Ille rema, rema, sequerente le fluvio,
Sin habitation permanente.
Come pote alicuno saper lo que ille pensa?
Le vetulo cerca lo que a ille bon appara,
E non pensa a le pisces.

                                    Ts'en Shen
                                    715-770