HOW DO YOU GET TO CARNEGIE HALL?

Io nunquam habeva scribite ni parlate in interlingua ante le medie
del maio, 2000. Io habeva jungite le lista INTERLNG in martio, le
prime mense in le qual io habeva accesso al rete (o possibilemente
io ha jungite in april), e per un mense e medio io legeva le e-postas
sin scriber necuno.

Ma le 13 de maio Cellus ha scribite, sub le titulo "Paganos protesta,"
un historia (forsan apocryphal) re le qual io ha respondite. Iste
e-posta era curte e simple, ma in isto caso, e in le resto de mi
prime messages a INTERLNG, io solmente poteva scriber multo
lentemente, cercante quasi omne parolas in le IED (e usante etiam le
Breve Grammatica de Interlingua, e le glossario del sito de Jay Bowks).
Ma io scribeva varie vices per septimana, e gradualmente le travalio
de scriber deveniva minus difficile e plus rapide.

Nunc io scribe in interlingua quasi quotidian, e io vole dicer al alteres
qui (como io mesme ante le 13 de maio) comprehende interlingua sin
haber scribite o parlate lo: scriber in interlingua es quasi tanto facile
como leger interlingua, quando on ha le experientia que on pote obtener
per scriber regularmente.

In Nova York nos ha un burla ben cognoscite re Carnegie Hall, le plus
famose location de concertos in le Statos Unite: un turista con un billet
pro un concerto non era secur como ir a Carnegie Hall.

"How do you get to Carnegie Hall?" ["Como on va a Carnegie Hall?"]
ille ha demandate a un vendor de jornales, qui ha respondite:

"There's only one way. Morning, noon, and night--practice, practice,
practice!" [Solmente un methodo existe. Per die e per nocte--practica,
practica, practica!"]