Tu discussiones del affinitates de populos europee me face rememorar
que io justo ha legite in januario un parve libro per le geneticista
italian Luigi Luca Cavalli-Sforza, "Genes, Peoples and Languages".
Ille usa le technica statistic de componentes principal pro constatar
dimensiones de dissimilaritate inter le gentes del mundo pro explicar
le fontes de lor similaritate.  Usante information genetic super le
frequentia de genes in commun, ille ha constructe tabulas quadrate
de "distantias" inter varie populos.  Alora ille ha analysate istos
pro trovar le dimensiones, successivemente e mutualmente orthogonal,
que captura le plus grande variation.  Su componentes principal
es le sequente (basate super 95 genes in Europa):

Le prime representa le diffusion agricultural que resultava del
expansion de fermeros in le Oriente Medie a in le Europa.  Illes
se misceva con le populationes local.  A un fin de iste dimension es
populos circa Israel, Jordan, Syria, e al altere le populos de
Anglaterra, Sud Espania, nord Germania, Danmark, Norvegia.

Le secunde pare representa duo major fluvios de diffusion genetic,
principalmente a causa de duo expaniones de populationes, le un
centrate in le nord est e le altere in le sud-west de Europa que
occurreva post le ultime glaciation de Europa.

Le tertie componente principal revela un expansion de population
de un region nord del Mar Nigre per nomades pastoral qui ha
domesticate le cavallo in le region del Steppa.  Illes dispergeva
le linguas indoeuropee.

Le quarte componente representa le expansion grec post 1000 ante
Christo.

Le quinte corresponde a un region occupate per parlatores de basco.
Foras iste region le gentes ha minus similaritate al basocs.

Su interesse in iste libro esseva monstrar correlationes inter le
resultatos de studios de populationes linguisticamente e studios
de illes linguisticamente.

Le basocs es multo antique populo.

Stan