Benque io me accorda con le demando de Janne, que on limita discussiones de
themas grammatic in Interlng, io vole exprimer alcun pensatas sur "aqueste"
etc. Io ha sex punctos:
(1) Pro projectos juncte como le Tribuna de Europa, il pare melior que on
fixa un selection plus un minus neutral de parolas grammatic - sin
prejudicio a formas collateral, naturalmente. Un tal procedura es in le
redaction de tote sortas de publicationes. In Canada, pro exemplo, il non
ha un orthographia normal de anglese. Alcunos seque le americanos, alteres
le britannicos, e le majoritate misce le duo normas in un maniera non toto
consistante. (Il ha alcunos qui tenta devinar lo que le americanos face, e
face le opposito - ma a vices illes devina mal.) Nonobstante, si on es
cargate con le redaction de un jornal o magazina, on va certemente imponer
un stilo normal sur tote articulos que on publica.
(2) On propone, que on rectificara le question de parolas grammatic per
introducer principios additional - ma logic - a illos de IALA, me pare
multo interessante. (Forsan on dice melio que on extende le principios del
IALA in un maniera logic.) Stan suggere que, in casos incerte, on recurre
allinguas romanic non-basal como romano e catalano. Ensjo suggere que on
relaxa le regulas de acceptation quanto a parolas grammatic, per admitter
formas appoiate per solo duo linguas de fonte (in loco de tres). Io pensa
que Martinet ha proponite alcun similar in le annos cinquantas. Ambe ideas
merita recercas ulterior. Interlingua non es un fixe systema. E de facto,
le selection actual de parolas grammatic non es ben fundate in le
fundamento theoretic de interlingua. Ex le puncto de vista del esthetica,
certe novitates como "aqui" e "alla" me place multo.
(3) Nonobstante, io me demanda si nos non risca poner nos in le situation
del Ecclesia romancatholic a un certe tempore in le medie etate, quando on
ha tentate resolver un crise politic - le division del Europa inter
partisanos de duo papas-clamantes - per eliger un nove papa singular, con
le resultato que on habeva postea tres papas in loco de duo.
(4) Ultimemente, le usages non-uniforme intra le communitate interlingua
non es un cosa de logica, ma de preferentia e habitude, etiam de emotion.
Le interlinguanos "latinesc" *ama* lor interlingua latinesc. Le
"romanescos" *ama* lor interlingua romanesc. Il ha etiam un tal cosa como
le amor de theorisar. (Multo probabilemente, si le nove formas de Stan o
Ensjo habera successo, illos reimplaciara le collaterales romanic que on
usa actualmente, le quales es in veritate largemente "prestatos" es
occidental/interlingue.)
(5) Secundo mi opinion le exito ex iste situation de "dialectos"
concurrente es un cosa que nos omnes desira totevia: le expansion de
interlingua. Si le numero de active interlinguanos crescera per cinque
vices in le proxime decennio, il es quasi certe que o le un o le altere
tendentia va dominar. Materias didactic es obviemente le factor decisive, e
dunque on pote expectar que le usage del majoritate de interlinguanos futur
sera illo de Ingvar S.(a causa de su "Instrumento Moderne") o Thomas B.
("Panorama").
(6) On ha reprochate sovente Gode & Co. a causa de negliger crear un
singular serie de parolas grammatic. Si, isto era un error, resultate
forsan de un troppo forte accentuation del latere theoretic. Nonobstante,
*si* Gode habeva facite un tal selection, io es quasi certe que ille
haberea seligite particulas latine pro isto, includente "nimis", "potius",
"subinde" e alteres que, como le tempore ha monstrate - non es le plus apte
possibile. Un avantage del superabundentia de particulas in Ia es que il ha
habite un sorta de competition darwinian inter illos. Assi, le "liberalismo
irresponsibile" de Gode era finalmente non toto mal.
Amicalmente,
Chris Burd
Victoria, Columbia Britannic.
|
