Sigmund,
Io non es certe que il ha un connexion inter le saxones e Saxo
Grammaticus, sed Saxo ille le saxones admirava, nonne? Ergo ille
adoptava le nomine "le saxon" (il es "Saxo"). Un hypothese solmente.
Le nomine "Saxo" non ha un connexion evidente al parola latin "saxum".
Un saxon es un "gladiator", un qui porta un gladio curte, proque le
radice german *sahsa- era usate pro un instrumento secante, que ha
supervivite in svedese como "sax" (anglese "shears"). Le parola
norvegian "ei saks" (f) significa cisorios, le parola "et saks" (n)
significa cultello (pro le pisces), que es le signification original:
islandese "söx", anglo-saxon "seax", frisian ancian "sax", german
ancian "sahs" etc (=cultello, gladio curte). Le anglese parola
"shear" es le mesme como svedese "skära" (islandese "skera"),
"scissors" es de francese "ciseaux" (de latin recente "cisorium", de
"caedere" (=cader), latin classic ha "forfex" (italiano "forbici" e
"cesoje")).
Latin "saxum" es de radice *sek (=secar), a proposito le fonte pro
norvegian (e svedese?) "sigd" e anglese "scythe" - etiam norvegian
"sag", svedese "såg" e anglese "saw" - e tamben latin securis (=hacha
parve), ergo nos pote pensar que le signification pro omne le parolas
es alicuno instrumento de petra pro secar. Forsan le connexion es
retro in le epocha petral! :-)
Si, il pote haber un connexion inter Saxo e saxum (e svedese "sax",
"skära", "sigd", "såg" etc), sed "ste(i)n" me pare esser de un altere
radice). Io non crede le mesme parola exista in le latino, sed il ha
un parola grec "stia" que es un typo de lapide.
Le ration de mi adoption del nomine "Saxo" (quando lingua latin
scriber) non es de etymologic obscur, sed le connexion audial a
"Saxum" e le S como in Steinar.
> Quando a historia, in vetere scripturas del Medie-Est e Egypto, on
> sovente incontra le luxo 'lapis lazuli', un petra con bellissime blau
> color, que era molite post qual le feminas usava lo pro umbrar su
> coperculos de oculos. Vanitate eternal!
Interessante, blau es un colore rar in le natura e ergo era preciose.
Io ha legite un parte minimo de Bello Gallico (autor Caesar), e ille
scribeva (de Britannos):
Ex incolis longe sunt humanissimi, qui Cantium incolunt; non multum a
Gallica consuetudine differunt. Interiores plerique frumenta non
serunt sed lacte et carne vivunt pellibusque sunt vestiti. Omnes vero
se Britanni vitro inficiunt, quod caeruleum efficit colorem; hoc
horriores sunt in pugna aspectu; capilloque sunt promisso atque omni
parte corporis rasa praeter caput et labrum superius.
Ex le population son illos qui habita Kent le plus civilisate; non
multo ab costumes gallic illos differe. Le maxima parte de los qui
habita le interior non semina, sed vive ab lacte et carne et illos son
vestite in pelles. Britannos de facto se colora con vitro [un herba?]
que un colore celeste [il es blau] effice. Ergo plus horribile los
appare in pugno. E los ha capillo longo e omne partes del corpore son
rasate preter le capite e le labio superior.
> Sape tu Steinar, que io ha comprendite grande partes de tu phrases latin
> (sed non totos!) multo plus facilmente que antea gratias a mi effortias
> a apprender interlingua durante depost cinque menses! Illo me gaude.
Ben!
--
Steinar
|
