Le 7 Dec 2001 10:25:58 +0100, Jan rmann scribeva:
>Gratias Stan pro tu message!
>
>Tu ha me questionate "Aqui veni le protestos! :-)"
>Esque io debe comprender iste 'aqui' como le anglese 'to whom' o es
>illo un del usage normal de tu vocabulario personal (non recognite
>in IED)?

Io nota que tu usava le participio perfecte "irregular", "recognite",
como un adjectivo.

>Mi responsa es simplemente a referer al obra de Ingvar Stenström:
>"Formationes de parolas", que es a trovar como un capitulo in
><http://www.interlingua.nu>www.interlingua.nu

Ingvar applica le rationamento de un instructor scholar, non de un
scientista. Isto non es un depreciation de su enorme experientia e
contributiones; simplemente un constatation. Io ha constatate que le
friction inter iste duo punctos de vista fundamental forma le base
del conflicto.

Secundo le puncto de vista del instructor, il existe un importante
differentia grammatic inter un participio perfecte ("recognoscite") e
un adjectivo verbal ("recognite"). Le scientista linguistic, al
altere latere, los recognosce como exactemente le mesme cosa,
compliente le mesme function linguistic, e per consequente
excambiabile. Le distinction es artificial, e in mi opinion
innecessarimente complicante.

Iste facto es clarissimo recognite in §97 del Grammatica, ubi se declara que:

           "There are considerable numbers of verbal adjectives of the
           type fisse 'split,' docte 'learned,' benedicte 'blessed,'
           etc. belonging to the verbs finder, docer, benedicer, etc.
           Their meaning is identical with that of the normal past
           participles findite, docite, benedicite, etc. in adjectival
           use. VERBAL ADJECTIVES OF THIS TYPE MAY BE MADE TO SERVE AS
           PAST PARTICIPLES IN ALL FUNCTIONS INCLUSIVE OF THAT OF
           FORMING PAST COMPOUND TENSES."  (Le capitales es mie.)

Iste paragrapho completemente contradice lo que Ingvar cita in su
pecie contra le uso de iste formas. On pote constatar que le
Grammatica es inconsistente super iste question. (Es il possibile que
intra IALA existeva le mesme conflicto que nos discute ci e ora?)

Io vole anque sublinear que le uso de iste formas es totalmente
optional (de facto, le introduction mentiona §97 como parte del
definition de un forma "collateral" de interlingua). Le argumento que
isto face plus difficile le uso correcte de interlingua pro
comenciantes dunque non es valide.

Al altere latere, si on apprende e applica le duple radices totevia,
le qual es necessari pro poter usar adjectivos correctemente, il non
es un extra difficultate usar los equalmente pro le verbos.

Il depende super le nivello individual de habilitate in interlingua,
super le gusto personal, etc.

Le initiatores de interlingua supportava isto in le introduction del
Grammatica:

           "This grammar of the international language is recommended
           as a convenient system to operate the vocabulary of the
           Interlingua-English Dictionary. It is a practical and simple
           system, but all its advantages cannot make us overlook the
           fact that the auxiliary-language project it represents is
           but one variant or dialect of the type referred to above.
           [...] It is in the nature of this language that it can be
           managed with a good deal of elasticity according to one or
           another of kindred grammatical systems, just as it is in the
           nature of any ethnic language that it can be used in
           regional, social, or individual variations."

Alora le Grammatica specificamente lo appella NATURAL que interlingua
sia usate con elasticitate e variation. Le extensiones e limites de
iste elasticitate es ben definite, ma le limites nos permitte un
assatis grande varietate.

Ingvar vole accrescer le restriction, minimisar le elasticitate de
nostre lingua. Le conservatismo de Ingvar es bon pro le scholas, ma
in le vita quotidian illo non es realistic, in mi opinion.

Certo, isto probabilemente irrita le "inimicos de linguas
naturalistic", specialmente le esperantistas hyper-regular
(hyper-rigide). Ma *nos* non es iste inimicos. Nos es *proponentes*
de un lingua naturalistic.

Alora, que nos permitte e *promove* le naturalismo in interlingua,
promovente un altissime qualitate linguistic in nostre
communicationes e textos. Que nos es fer in nostre lingua, ma sin
restringer su uso e disveloppamento natural a causa de un timor de lo
que pensa le "inimicos". Pro un persona fer, le inimicos es
irrelevante.

- Martijn

P.S. Le complete Grammatica es disponibile a:
http://www.geocities.com/linguablau/