Pablo Neruda, poeta chilen, scribeva "Vinti poemas de amor e un
cantion desperate". Io presenta hic mi tentativa de traduction del
ultime poema.
LE CANTION DESPERATE
(Pablo Neruda)
Emerge tu memoria ex le nocte in le qual io es.
Le fluvio liga al mar su lamento obstinate.
Abandonate como le quais in le alba.
Es le hora de partir, oh abandonate!
Super mi corde pluve frigide corollas.
Oh puteo de immunditias, feroce cavo de naufragos!
In te se accumulava le guerras e le volos.
Ab te altiava le alas le aves del canto.
Toto tu inglutiva, como le distantia.
Como le mar, como le tempore. Toto in te ha essite naufragio!
Era le allegre hora del assalto e le basio.
Le hora de stupor que ardeva como un pharo.
Anxietate de pilota, furia de scafandrero cec,
turbide ebrietate de amor, toto in te ha essite naufragio!
In le infantia de nebula mi anima alate e ferite.
Discoperitor perdite, toto in te ha essite naufragio!
Tu te cingeva al dolor, tu te teneva al desiro.
Te abatteva le tristessa, toto in te ha essite naufragio!
Io faceva retroceder le muralia de umbra,
io ambulava ultra le desiro e le acto.
Oh carne, carne mie, femina que io amava e perdeva,
a te in iste hora humide, io evoca e face canto.
Como un vitro tu albergava le infinite teneressa,
e le infinite oblivion te destrueva como un vitro.
Era le nigre, nigre solitude del insulas,
e illac, femina de amor, me hospitava tu bracios.
Era le sete e le fame, e tu ha essite le fructo.
Era le dolo e le ruinas, e tu ha essite le miraculo.
Ah, femina, io non sape como tu poteva continer me
in le terra de tu anima, e in le cruce de tu bracios!
Mi desiro de te ha essite le plus terribile e curte,
le plus revolte e ebrie, le plus tense e avide.
Cemeterio de basios, il ancora ha foco in tu tumbas,
ancora le racemos arde beccate per aves.
Oh le bucca mordite, oh le basiate membros,
oh le famelic dentes, oh le corpores tressate.
Oh le copula folle plen de sperantia e effortio
in le qual nos nos ligava e nos desperava.
E le teneressa, leve como le aqua e le farina.
E le parola a pena comenciate in le labios.
Iste ha essite mi destino e in illo viagiava mi anhelation,
e in illo cadeva mi anhelation, toto in te ha essite naufragio!
Oh puteo de immunditias, in te toto cadeva,
qual dolor tu non ha exprimite, qual undas non te ha necate!
Cadita post cadita tu ancora flammava e cantava.
A pede como un marinero al proa de un barca.
Ancora tu floriva in cantos, ancora tu rumpeva in currentes.
Oh puteo de immunditias, pueto aperte e amar.
Pallide scafandrero cec, infortunate fundero,
discoperitor perdite, toto in te ha essite naufragio!
Es le hora de partir, le dur e frigide hora
que le nocte subjecta a tote horario.
Le cinctura ruitose del mar cinge le costa.
Surge frigide stellas, emigra nigre aves.
Abandonate como le quais in le alba.
Solo le umbra tremule se retorque in mi manos.
Ah ultra toto. Ah ultra toto.
Es le hora de partir. Oh abandonate!
---------------------
Trad.: Ensjo
Original: http://www.sinix.net/paginas/concha/neruda/cancion.htm
--
ENSJO*: EMERSON JOSÉ SILVEIRA DA COSTA
E-mail : [log in to unmask] [<Ø>] Brasil!
Homepage : http://www.nautilus.com.br/~ensjo/
Telephono: (091) 231-5740 // +55 91 231 5740
UIN ICQ : 713833 [* "sj" pronunciate "sh"]
INTERLINGUA - lingua auxiliar international
Info : http://www.interlingua.com
Grammar : http://www.nautilus.com.br/~ensjo/interlingua/english.html
|
