Projectos pro approximar interlingua al linguas romance quanto a
terminationes personal in verbos, generes in inanimatos, etc., non me
inquieta multo. Si illos es vermente impractic, il ha nulle ration pro
effortiar se in opponer los; illos fallera de mesme. Si illos trovara de
qualcunque maniera alcun function de communication, illos serea dunque non
impractic, ma practic pro certe scopos. Io non attende successo pro le
Interlingua Romanica, ma io non assere que un successo es impossibile.

Il es clar que le interlingua normal, in omne variantes, es practic pro uso
pan-europee e pan-occidental, e nos pote usar e promover lo pro tal usos,
nonobstante del successo o insuccesso del ILR. Al minimo on debe non
attaccar le partisanos de ILR, lo

que tende discreditar et le attaccante et
le attaccate. Regarda le querellas dolorose in europa.linguas con certe
partisanos fanatic de un lingua auxiliar non multo distante de interlingua.

In le annos cinquanta, dr. Gode ha adressate le mesme situation exacte in
su "Manifesto de Interlingua"*. A celle tempore il habeva de facto duo
parve interlingua-concurrentes de character ultra-naturalista. Gode non
attaccava los, no, ille los appellava expressiones de un realitate pan-
romanic, e dunque exemplos legitime de interlingua. In plus ille exprimeva
su dubitas que un interlingua restricte al sphera de linguas romance era de
facto un proposition tenabile, ma ille non insisteva sur isto, e ille
monstrava respecto e tolerantia a lor proponentes.

Ni le un ni altere de iste projectos ha durate longe, e finalmente ambe lor
proponentes se jungeva al movimento de interlingua-IALA, e (io crede) ha
facite bon l

abor pro illo. Si o non le historia se repetera, io trova que
le politica de dr. Gode resta le melior curso.

Amicalmente,

Chris


*Disponibile a http://www.interlingua.com/manifesto.htm