Car Anne, carmente alteres!

Anne scribeva:
> Tu es in le bon direction. Io va tentar un explication de un altere
> puncto de vista, con le phrase "l'infante reveniva san"
>
> Iste phrase ha un presupposition : lo que esseva cognoscite es
>
> -le existentia del infante,
> -que iste infante esseva malade,
> -que ille habeva partite.
>
> Le intention del persona qui parla non es de dicer que le infante es
> san, ni que le infante reveniva, sed que in le retorno del infante il ha
> un information nove.
>
> In le relation :    Infante ----Revenir,  il ha un nove information
> concernante iste relation : / san

Mille gratias! Isto es un explication que io comprende ben. Ora io lo vide
clarmente. Le relation vermente _es_ central al parola "san", ergo "san" es
un adverbio!


Facto es que io era inclinate a acceptar "san" como adverbio jam ante leger
tu explication, proque hodie io faceva un discoperta. Io non sape si mi
methodo es scientific, ma io lo spera, proque le resultato supporta tu
these de adverbios :-)
Ecce tres phrases:

"Le sol calide brilla"  - "calide" certo es un adjectivo.
"Le sol brilla clarmente"       - "clarmente" certo es un adverbio.
"Le sol brilla jalne"   - Que es "jalne"?

Vamos tentar construer phrases con duo de iste attributos al mesme tempore:

"Le sol calide brilla clarmente"        - Isto va ben.
"Le sol calide brilla jalne"    - Isto va ben.
"Le sol brilla jalne clarmente" - Isto non es un bon phrase.

("Le sol brilla clarmente jalne"        - Iste phrase es correcte, ma es
disqualificate proque "clarmente" ha cambiate de function. Ora illo
specifica "jalne", e non le brillar del sol.)

My hypothese es que le ration pro que "jalne" e "clarmente" non es
permissibile al mesme tempore es que illos es concurrentes; illos es _del
mesme classe_, i.e. adverbios. Esque isto es linguistica?


Clarividente(?)
Ove

[log in to unmask]