Thomas Friedman es un columnista pro le New York Times cuje columnas
appare in numerose altere jornales in le Statos Unite.  Ille ha visitate
Arabia  desde le 11 de septembre 2001 e ha scripte super le cambios in
aquelle societate. Ora in iste columna, ille scribe de Brussels.

Le decoration de vitrinas in Europa
Per Thomas Friedman

Brussells, Belgica.  Le septimana passate io habeva lunch al Hotel
Schweizerhof in Davos, Switza, e io discoperiva proque America e
Europa ora ha lor differentias. Al fundo del menu pro lunch esseva un
lista de paises que le carne de agno, bove, e galletto ha venite. Mais
al latere  del carne importate del Statos Unite ha essite un parve
asterisco, que ha referite a un advertimento que illo possibilemente
contine organismos geneticamente modificate -le OGMs.

Mi initial instincto patriotic ha essite a ordinar le bove del Statos
Unite e demandar pro illo le "tartare", solmente pro despecto. Mais a
aquelle momento io e mi invitato pro lunch solmente mirava al un le altere
mutualmente e habeva un bon riso.  Como extranee! nos diceva. Le
europeos, de alcun rebellion romantic contra America e le technologia
alte, esseva in le processo de evitar le alimento cultivate in le S.U.A. que
contine le OGMs--mesmo quando il non ha evidentia scientific que illos
es malefic. Mais in quasi tote locos onde nos ha ite in in Davos, le
europeos fumava le cigarettas--con lor repastos, caffe, e conversation--
mesmo quando il ha evidentia  scientific indisputabile que le fumar pote
occider te. De facto io ha incontrate bastante fumo de secunde mano
solmente per dinar in Europa iste ultime septimana a facer me ha un
radiographo de mi pectore.

Assi me pardona si io non tracta seriosemente tote le europlorante
super le politicas de Bush verso Irak--pro un ration simple: Il me frappa
como profundemente non seriose. Il non es que il non ha disputas seriose
contra le guerra in Irak. Il ha multe. Il es solmente que tanto multo que
on audi de Gerhard Schroeder de Germania e Jacques Chirac de Francia
non es disputas  seriose. Illos es le identification de station [del
radiodiffusion].

Illos  non es disputas de gentes qui ha realmente vadite ultra le pressa
distorquite arabe e ha facite contacto con lo que le juvene arabes dice
super lor aspirationes pro le democratia e como illes blasma Saddam
Hussein e su specie pro le povre stato de lor region. Plus tosto,iste
disputas es le equivalente de fumar cigarettas cancerose durante que
on rejice le innocue GMOs--un assertion del identitate per essayar esser
qualcunque le americanos non es, sin reguardo pro le real problemas e
riscos.

E de onde iste veni es, guai, le debilitate.  Essente debile post esser
potente es un cosa terribile. Il pote facer te stupide. Il pote facer te
rejicer le politicas del SUA simplemente pro differentiar se del sol
superpoter global. O, in le caso de Chirac, il pote mesmo suggerer que
tu invita le Presidente de Zimbabwe, Robert Mugabe--un tyranno
terribile--a vistar Paris solmente pro despectar Tony Blair. Ah,
aquelle francese con tote le principios!

"Le poter corrumpe, mais equalmente corrumpe le debilitate," ha
dicite Josef Joffe, redactor del jornal Die Zeit de Germania. "E le
debilitate absolute, corrumpe absolutemente. Nos ora vive per le
plus critic crise del periodo post guerra, con problemas moral
e strategic enorme, e le sol solution multe europeos offere es a
constringer e continer le poter american. Assi per fallimento in
posseder un real strategia, illes fini al latere de Saddam, in un
position intellectualmente corrupte."

Le plus que on vide isto, le plus que on es convincite que le historico
Robert Kagan, in su multo intelligente nove libro "De Paradiso e Poter"
ha ration:

"Le americanos es de Marte e le Europeos es de Venere."  Il ora ha un
lacuna structural inter America e Europa, que se deriva del crescente
lacuna  in poter inter illes, e isto produce tote le resentimentos,
insecuritates e attitudines divergente verso lo que constitue le
legitime exercitio del fortia.

Io pote  viver con le differentia. Mais le cynicismo e insecuritate de
Europa, que masquerada como le superioritate moral es insupportabile.
Cata anno al foro economic a Davos le protestantes marcha per le
nord del urbo, onde le anno passate illes rumpeva le vitrinas de botecas.
Assi iste anno, al die del demonstration de protesto, tote le botecheros
a aquelle latere del urbo ha inserite signos in lor vitrinas dicente,
"U.S.A. No War in Irak" [U.S.A. Nulle guerra in Irak].

Io pensa a me: Proque le botecheros al botecas de subvestimentos
feminin subitemente ha decidite a exprimer lor sentimentos contra le
guerra?  Ben,  le manifestatores ha  venite e vadite sin ir proxime a
iste botecas. E conjectura isto: Tanto tosto que le manifestatores ha
vadite, le parve signos contra le guerra ha disapparite. Illes ha ponite
los in lor vitrinas solmente como le assecuratia pro lor fenestras--pro
placar le manifestatores tal que illes non lancea le petras a lor fenestras.

Como io ha dicite, il ha seriose disputas contra le guerra in Irak, mais
illes solmente ha peso si facite de conviction, non per expedientia o
irascibilitate--e per personas con real credos e non crises de identitate.



Stan Mulaik