[Kjell Rehnstrom]

> Jay, un ration pro non usar le ortografia collateral totalmente es que il
> significa etiam un troppo grande cambio del vocabulario, quasi a un
> totalmente nove dialecto de interlingua. Un deviation in isto que ego dice
> _ego_ in vice de _io_ pro que il es plus clar in pro exemplo: _Io lo vole_ e
> que ego prefere _auscultar_ in vice del IED _ascoltar_ es peculiaritates
> personal que on possibile pote permitter a me :-)

De peculiaritates personal:

Io numquam ha partale interlingua, sed io crede io tentarea usar un
pronunciation peculiar.  Le ortografia es simile latin plus de p.e.
espaniol.  Espaniol "decir" io pronuncia como "dethIr" (th quasi como
le "s" on usarea post un visita mal apud le dentista), sed latino
"dicere" io pronuncia "dIkere".  Dunque io crede que io pronunciarea
le parola interlingua "dicer" como "dIker".  "Celo" como "kElo",
"circula" como "kIrkula" et cetera [kEtera!].

Io pronunciarea [pronunkiarEa!] etiam "g" semper como "g", non como
anglese "George".  Et "ch" como "k" in parolas ancian como machina
(sed como "sh" in chocolate) - vos anque?  Sed io lege que "j" serea
como "djz".  Numquam durante mi vita io poterea pronouncia "jam" como
illo sia alicun confectura!  E io crede que io pronouniarea "qui" e
"numquam" como "kwi" e "numqwam" (o a cause de influentia norvegian
como "kvi" e "numkvam").  E "ti" on debe pronunciar como "ti", non
como "tsi".  (Il solmente es le opinion de egomet ipse :)

Alicun pensatas super un pronunciation "ancian" como illo?

--
Steinar