d[000804] x[Allan Kiviaho] KivA-084a
s[Scriptura, stilo e technica. II]

[log in to unmask]

Car Mario!

Excusa me, per favor, sed tu es forsan le sol iguano
qui non usa lineas vacue inter le paragraphos. Isto
face tu textos un massa monolithic que on a pena pote
leger.

Allan Multolithic

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx UN TEXTO MONOLITHIC DE MARIO xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

d[000719] x[MARIO MALAGUTI <[log in to unmask]>] MalM-07I
s[Io non comprende un altere vice.]
[log in to unmask]

Scribeva Allan:
<FORMAS DE MESSAGES

Pro le incompatibilitates (in)famose inter le varie systemas e
programmas
io suggere:
1. Semper usa ASCII e fontes Courier 10 o Courier New 10 e largor fixte
("fixed width")
2. Semper fini le lineas con un dur linea nove ("hard line feed", "hard
new
line") - i.e. pressa <Enter> in loco de lassante programmas facer lo
automaticamente.>
in alternativa a lassar que le programmas lo face automaticamente.
Io pone duo themas:
1. Perque usar un fonte de characteres si iste lista non lo pone in
evidentia? Io es de accordo re le uso de ASCII in le invio de messages
in
general, per exemplo, a listas de vetule typo. Ma in iste caso uno sape
qui
es le destinatario. Nos parla del lista Interlng in le qual si io proba
le
characteres con accento italian: à, è, é, ì, ò, ù, que succedera? Io
crede
que le fonte ASCII deberea non influer sempre e pro tote le
contributeres
de iste lista. Io crede que le systema de scriber a', e', e', i', o',
u',
nonobstante le imprecision pro le duo accentos del vocal "e", sia ancora
le
methodo melior, in general.
Le uso de un message a destinatarios de omne parte del mundo, comporta
ancora iste limitationes.
2. Io usa le word processing ab su initio, inter le prime in mi citate.
Forsan il era le 1975 e a illo tempore le memorisation eveniva in discos
de
8" 1/2. Quando on debe producer un texto pro uso professional, uno non
debe
usar un initial formatation del texto, ma solmente un precise numero de
characteres per linea, e io crede al sol scopo de favorir le lectura del

texto al monitor e non pro altere scopos.
Ni on debe usar le tracto de union, como dicer scriber con un tracto de
union (hyphen, to hyphenate) como pare al contrario que Allan face.
Le numero de characteres per linea e le numero de lineas per pagina e
alteres particularitates de formatation de un texto es fixate per lege
del
Stato, in Italia, como ubicunque, io crede.
In Italia vale 50 characteres per 25 lineas per pagina, per exemplo, pro

omne texto que sia de natura contractual, public o private. Isto non es
le
caso de un email, io es de accordo.
On pote usar formatationes intermedie pro presentar le texto al examine
e
approbation, ma il es necessari que le texto sia mantenite in formato
originari, sin un formatation.
Per exemplo un processo verbal de un assemblea, solitemente es un texto
jam
preparate in su corpore principal. Quando le assemblea delibera su
decisiones, un copia del verbal recipe le variationes manuscripte e iste

texto, in parte jam dactyloscribite, con qualcunque medio, e in parte
manuscripte, es signate per le responsabiles del assemblea, solitemente
le
presidente e le secretario e le presidente del organo de controlo, si
existe, e al fin iste texto veni legite al mesme assemblea que complira
le
ultime acto formal, que es le ratification del texto del processo
verbal.
Isto es le texto official de un assemblea.
A iste puncto un texto in word processing in un momento sequente recipe
le
variationes, como jam manuscripte, e deveni le texto del verbal per le
publicationes. Illo sera ancora formatate in plus modos, in conformitate
al
scopo per le qual illo sera imprimite.
In le redation de Panorama, per exemplo, on ha exigentias de
impagination e
de spatio e un texto debe non continer un original formatation del autor

que sia obligante, alteremente isto comporta un partial utilisation del
texto originari. Ni le texto debe haber tractos de union. A vices vos
lege
un gazetta con iste tractos de union in le medio del texto. Ecce un
errate
uso del word processing!
Il es exactemente como reprender un texto ab un message per Allan. On
debe
eliminar tote le originari CR e su tractos de union.
Un usator de word processing sape ab sempre que le enter o CR pro
initiar
un nove paragrapho ab le initio del latere sinistre, es un decision
precise
e non arbitrari.
Isto vale anque pro le general prohibition de interponer lineas sin
texto
in un acto official.
Istos son regulas general de charactere international.
Le suggestion per Allan de usar le enter o CR con intention al fin de un

linea, pro me es vermente un suggestion original, anque si io comprende
que
Allan se refere al texto de un email.
Isto sera comocunque un email con texto a limitare possibilitate de
reutilisation.
Ma forsan io non ha ben comprendite le motivationes que securmente Allan

habera.
Ciao,
Mario
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx



xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
UN FORMA QUE CORRESPONDA LE IDEALES DE ALLAN
Hech-hech, meine Herren, hech-hech!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Scribeva Allan:
<FORMAS DE MESSAGES

Pro le incompatibilitates (in)famose inter le varie
systemas e programmas io suggere:

1. Semper usa ASCII e fontes Courier 10 o Courier New
   10 e largor fixte ("fixed width")

2. Semper fini le lineas con un dur linea nove ("hard
   line feed", "hard new line") - i.e. pressa <Enter>
   in loco de lassante programmas facer lo
   automaticamente.>

in alternativa a lassar que le programmas lo face
automaticamente. Io pone duo themas:

1. Perque usar un fonte de characteres si iste lista
non lo pone in evidentia? Io es de accordo re le uso
de ASCII in le invio de messages in general, per
exemplo, a listas de vetule typo. Ma in iste caso uno
sape qui es le destinatario. Nos parla del lista
Interlng in le qual si io proba le characteres con
accento italian: à, è, é, ì, ò, ù, que succedera? Io
crede que le fonte ASCII deberea non influer sempre e
pro tote le contributeres de iste lista. Io crede que
le systema de scriber a', e', e', i', o', u',
nonobstante le imprecision pro le duo accentos del
vocal "e", sia ancora le methodo melior, in general.
Le uso de un message a destinatarios de omne parte del
mundo, comporta ancora iste limitationes.

2. Io usa le word processing ab su initio, inter le
prime in mi citate. Forsan il era le 1975 e a illo
tempore le memorisation eveniva in discos de 8" 1/2.
Quando on debe producer un texto pro uso professional,
uno non debe usar un initial formatation del texto, ma
solmente un precise numero de characteres per linea, e
io crede al sol scopo de favorir le lectura del texto
al monitor e non pro altere scopos.

Ni on debe usar le tracto de union, como dicer scriber
con un tracto de union (hyphen, to hyphenate) como
pare al contrario que Allan face. Le numero de
characteres per linea e le numero de lineas per pagina
e alteres particularitates de formatation de un texto
es fixate per lege del Stato, in Italia, como
ubicunque, io crede. In Italia vale 50 characteres per
25 lineas per pagina, per exemplo, pro omne texto que
sia de natura contractual, public o private. Isto non
es le caso de un email, io es de accordo.

On pote usar formatationes intermedie pro presentar le
texto al examine e approbation, ma il es necessari que
le texto sia mantenite in formato originari, sin un
formatation. Per exemplo un processo verbal de un
assemblea, solitemente es un texto jam preparate in su
corpore principal. Quando le assemblea delibera su
decisiones, un copia del verbal recipe le variationes
manuscripte e iste texto, in parte jam dactyloscribite,
con qualcunque medio, e in parte manuscripte, es
signate per le responsabiles del assemblea, solitemente
le presidente e le secretario e le presidente del
organo de controlo, si existe, e al fin iste texto veni
legite al mesme assemblea que complira le ultime acto
formal, que es le ratification del texto del processo
verbal. Isto es le texto official de un assemblea.

A iste puncto un texto in word processing in un
momento sequente recipe le variationes, como jam
manuscripte, e deveni le texto del verbal per le
publicationes. Illo sera ancora formatate in plus
modos, in conformitate al scopo per le qual illo sera
imprimite.

In le redation de Panorama, per exemplo, on ha
exigentias de impagination e de spatio e un texto debe
non continer un original formatation del autor que sia
obligante, alteremente isto comporta un partial
utilisation del texto originari. Ni le texto debe
haber tractos de union. A vices vos lege un gazetta
con iste tractos de union in le medio del texto. Ecce
un errate uso del word processing!

Il es exactemente como reprender un texto ab un
message per Allan. On debe eliminar tote le originari
CR e su tractos de union. Un usator de word processing
sape ab sempre que le enter o CR pro initiar un nove
paragrapho ab le initio del latere sinistre, es un
decision precise e non arbitrari.

Isto vale anque pro le general prohibition de
interponer lineas sin texto in un acto official.
Istos son regulas general de charactere international.
Le suggestion per Allan de usar le enter o CR con
intention al fin de un linea, pro me es vermente un
suggestion original, anque si io comprende que
Allan se refere al texto de un email.

Isto sera comocunque un email con texto a limitare
possibilitate de reutilisation.
Ma forsan io non ha ben comprendite le motivationes
que securmente Allan habera. [Mi motivationes son
sinistre, como semper -- Allan 000804]
Ciao,
Mario

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Salutante

Allan