Car listeros,

Guardante al hasardo per le archivos de iste lista, io non ha trovate
un discussion of iste specific thema - illo es certemente non
discutate como frequente que certe punctos de vocabulario.  Ben que
il ha un relation al sovente discutate thema de Interlingua non haber
un existence separate del su linguas fonte, le distinction ci es in
le si-nominate necessitate de disvellopar un character idiomatic.

Verso le fin de capitulo octo de su libro de 1989, "International
Languages - a matter for interlingua," pro le English Interlingua
Union, F. P. Gopsill declara:

"... in the early years of other international languages, there was
a boom in the production of translations of literary works of art.
Such an application of an international language is superfluous. ...
what can be said of international languages that try to create their
own  original literature?  If an international language tries to
establish its own literature, then it also tends to develop its own
idiomatic character. ... if an [IL] ... does ever acquire its own
idomatic character of a natural language, then from that moment on it
loses the basic qualities constituting its raison d'etre."

Pois que io videva plure poemas in iste lista, io suppone que le
opinion exprimite supra non es universalmente tenite.

Per le parte mie, io offere iste exemplo que io traduceva del romance
de Herman Melville, "Moby Dick."

Appella me Ishmael.  Qualque annos passate - non importa quante
precisemente - habente pauc o nulle moneta in le mie bursa, e nihil
in particular que me interessa super le terra, io pensava que io
vogarea un poco per vider le parte del mundo aquose.  Illo es un
maniera de me de chassar le splen, de regular le circulation.
Quandocunque io me trova de devenir sever circa le ore; quandocunque
il fa un novembre humide e plen de pluvia fin e gris in le mie anima;
quandocunque io me trova de pausar involuntarmente ante un magazin de
sarcophagos, de venir in le ultime loco de omne procession funeral
que io incontra; e super toto quandocunque le hypochondrias me prende
si stricte, que il require un forte principio moral pro impedir me de
sotir deliberatemente in le via e facer cader methodicamente le
cappellos de gente - alora, io lo conta un bel momento de ir al mar
si tosto que es possibile.  Isto es le substitute mie per pistola e
balla.  Con un grand gesto philosophic, Cato se face cader sur le
spada; io va quietemente a vogar al mar.  Il ha nihil surprendente in
isto.  Si illes solmente lo sapeva, quasi omne homine in su grado, in
alcun tempore o altere, tene car proximemente al mesme sentimentos
verso le oceano con me.


Cordialmente,
Walter Peterson