>Mi reaction depende de mi conception que le intresse de familias royal
>es multo exaggerate. Quasi un hysteria. Io crede que le britannicos ha
>un tal inclination. Io non pote comprender que homines  pote star in le
>stratas e plorar in massa, como in London durante le funerales del
>princessa. Il ha le mesme phenomeno in dictaturas. Forsan per commandos.
>Nos nos rememora quando "le amate guida" Kim Il Sung ha morite. Le
>mesme. Nos ha lo trovate ridiculose - e tragic. Io spera que le
>psychologos pote explicar iste phenomeno que es me multo estranie.

Io pensa a un passage in le autobiographia de Nikita Khrushchev,
"Khrushchev se rememora", in qual ille describeva le reaction de ille e le
altere membros del Politburo al morte de Stalin. Malgrado que illes ha le
odiate, ha le reguardite como in tyranno insan, illes tote ha plorate a su
morte, ha se sentite como unos que ha perdite un patre. Proque? Khrushchev
non poteva dicer lo.

In re nostre parve contretemps sur le princessa Diana, io volerea dicer duo
cosas. Primo, io trova, il serea infortunate si nos nos senti sempre
restringite in le expression de nos opiniones. Al minus quando nos lege le
commentarios de participantes frequente del lista, nos pote lege toto in
contexto. Secundo, il es sempre plus interessante, e il eviter le
possibilitate de miscomprension, si on include assatis information pro
formar le contexto, como tu, Jan, ha facite in ille secunde (e
interessantissime) littera. Ma on non debe sempre expectar que alteres
explicar lor intentiones in extenso. E nos ha le derecto a facer commentas
cryptic, quando ille maniera de expression nos place.

Amicalmente,

Chris Burd
Victoria, Columbia Britannic