Allegra totes!
Io voleva continuar hodie mi explication in re le evolution. Ancora un
vice, io non ha habite tempore. Io va solmente responder a Kjell, in re
le casos :
Kjell Rehnström wrote:
(...)
> Anne, esque tu in le studias linguistic ha incontrate un exemplo de un
> lingua contemporanee in le qual, in tempore historic il ha essite
> registrate nove casos. In le linguas le quales io ha studiate un poco -
> russo, polonese - e nunc in mi etate matur :-) finnese - on pote clarmente
> notar cambios que sembla indicar un simplification del systema de casos
> etc.
On pote certemente trovar varie linguas que evolua assi : plure casos >
minus casos > plure casos.
Le lingua que io pote presentar le melio es evidentemente le francese.
Generalmente on dice que, in l'evolution del latino al francese, le
casos se ha perdite : latino, 5 casos => vetule francese, 2 casos =>
francese moderne, 0 caso.
Ma le schema es un poco troppo simple, e on non pote dicer que nunc le
francese ha vermente 0 caso. Illo es ver pro le syntagmes nominal, ma
non pro le pronomines :
Nominative Accusative Dative
je me me
tu te te
il le lui
elle la lui
nous nous nous
vous vous vous
ils les leur
elles les leur
In francese moderne, on pote vider que le differentias inter accusative
e dative es debile, ma que illo es plus importante inter nominative e
accusative. On poterea expectar que le dative va perder se, si le
francese continua su tendentia. Ma illo non es lo que se passa in le
"francese avantiate" (le variation le plus avantiate, le plus recente,
que on pote vider in le dialectos varie). On vide de novo un marca plus
forte del casos.
Nominative Accusative Dative
je me ā moi
tu te ā toi
etc.
Exemplos de phrases : (1) = francese, (2) = francese avantiate
(1) On me donne rien.
(2) On donne rien ā moi (cf, Frei, 1971, p.166)
(...)
> Un question: Anne ma in un senso naturalmente ration que on non pote parlar
> de linguas vetere o juvene, sed que es le un o que es le altere, si on
> obstine: Un lingua que ha cambiate relativemente poco - como islandese que
> in principio retene omne le casos del lingua ante mille annos - esque isto
> non es un lingua juvene. E un lingua que ha cambiate formidabilemente
> durante ille mesme 1000 annos, esque isto non es un vetere lingua.
>
> On dice de un humano que ille o illa ha le mesme aspecto como in su
> juventute. Sed un persona qui ha cambiate su aspecto ha cambiate multo.
> Ergo que pensa vos?
1) Si islandese non ha cambiate su casos, illo non significa de toto que
le lingua non ha evoluate in plure altere aspectos.
2) Quando io dice que il non ha linguas archaic, il non es pro rationes
sentimental, sed proque illo es objectivemente false. Illo es lo que io
vole explicar plus tarde... Le analogia con le evolution biologic es
vermente fundamentalmente false.
Amicalmente,
Anne
|
