Lars e Ruud se burlava con le ambiguitate del parola mais:

On Fri, 25 Apr 2014 17:24:55 +0200, Ruud Harmsen <[log in to unmask]> wrote:

>17:20 25-4-2014, Lars Rosenmeier:
>>Me gusta ben le jalne mais, mais popcorn blanc es anque nice
>
>Nice one.

Profitava del thema:

Stanley Mulaik [log in to unmask]
In data: Sun, 27 Apr 2014 00:27:58 -0400

pro render le ambiguitate del parola mais, un representation intra le nomine mais e le conjuntion mais.

Per le DELI, Le Dictionario Ethymologic del Lingua Italian, io propone iste synthese:

Ma: in latino parlate on subtitue ‘autem’ e ‘sed’ que deveni magis (Non ille, magis ego; Id non est turpe, magis miserum est), pro reducer se in Italia a ‘mai’ e al fin a ‘ma’.

Mais: ab le annos 1518-19 per G. Diaz e C. Colombo ab le espaniol ‘maiz’ de origine aruaca.

Più: ab latino ‘plus, plenus’.

= = = = =

Hic il seque le texto original per Stanley Mulaik qui pone in evidentia un error de IALA que io non trova proque le presentia de duo mais es correcte:

“Illo (evidente mais) solmente functiona como un joco proque il ha iste error de IALA in determinar le forma del maiz jalne. E in portuguese le parola 'mais' es 'plus' in interlingua.

Nos haberea habite 'mais' sin error si il non habeva duo linguas fontal in que il ha formas in -z(-) in le linguas fontal.
A.'maize' es le synonymo a 'corn'.
Esp.'maiz' es the parola de que tote
le altere variantes in le linguas in 'mais' es derivate.
Illo proveniva de un lingua Haitian (?) indigine.
Le anglese 'maize' es derivate del forma espaniol 'maiz' equalmente. 
Assi nos ha:
A. maize,
E. maiz,
F. maïs,
I. mais,
P. milho
G. Mais
(N. maïs,
Sv. 'majs'),
R. mais, kukuruza

Ora nos debe rememora le regula del prototypos:

"Le forma in que un propriemente admittite parola se entra in le vocabulario international es le prototypo o forma ancestral le plus proxime, documentate or theoretic, commun a *tote* su variantes tanto ben como al themas de lor derivativos in le linguas contribuente; illo es determinate in un tal maniera que su variantes in le linguas fontal e le themas de lor derivativos devia de illo solmente in accordo con le characteristic comportamento [transformationes phonemic e phonetic] in le linguas que illos representa con le condition que le forma resultante non debe esser jammais conditionate per un characteristica restringite a [unic a] un singule variante contribuente."

Tote le dictionarios dice que le original forma es le espaniol 'maiz', se mesme derivate de un lingua indigine de Haiti (?).

Mais io opina que in multe casos le forma de 'mais' in plure linguas ha su origine in francese 'mais' como un intermediario.

Io pensa que isto es le caso con le russo 'mais'.  Le francese habeva un bon influentia super le vocabulario russe. E possibilmente le nederlandese 'maïs'.
Ma(is) il non importa, proque il ha duo linguas fontal con le -z(-), A. 'maize' e Esp. 'maiz'.
E 'maiz' es le prime e original forma de que *tote* le variantes ha descendite.

Proque le 'mais' de portuguese pro 'plus'?”

“Nos debe examinar le etymologia de tote iste variantes pro le conjunction adversative e illos pro le quantificator de 'plus'.

Le latino classic usava le parola 'sed' pro le conjunction adversative.
Mais in le latino e plus tarde in le latino vulgar e protoromance il habeva le adverbio 'magis' =  'plus' durante que latino 'plus' esseva usate como un adjectivo.
'Magis' esseva usate principalmente pro indicar comparationes de plus alte grado. P.e. 'magis minusve' (Quint. 11, I. 27).
Mais illo poteva esser usate in phrases como (io substitue 'magis' in le phrase de interlingua):
"Illes ha conquirite *magis [plus] per habilitate e strategia que per valor"
'magis ratione et consilio quam virtute vicisse," Caes. B. G. I. 40 med..
Alora il habeva le uso de 'magis et magis' = plus e plus; 'non magis que' = non plus que "de Gracia quotidie magis e magis.
E le uso de 'magis' pro indicar lo que nos dice 'plus tosto' o 'antie' =
Anglese'rather' in le senso adversative, I. anzi,
E. antes,
P. antes,
C. ans ('sino que'),
O. ans.
Nos usarea expressiones como "Non solmente que ille es forte mais plus tosto ille es intelligente".
E 'magis' habeva un similar uso, e isto esseva extendite de plus in plus in le linguas protoromance del varie regiones de Romania (de Roma).
Assi le uso adversative habeva approximate se a 'mais' durante que un altere linea se disveloppava in le usos comparative e pro reimplaciar le 'plus' del latino.
Assi il ha duo lineas de 'magis', le adversative e le comparative.
A un bon hora illes habeva deviate sufficientemente pro devenir duo parolas.
Magis (con dur /g/) habeva mutate se a 'mayis' -> 'mais'.
Mais le formas adversative habeva abbreviate se un poco a devenir:
'mais' (de un syllaba) in francese,
'ma' in italiano,
'mas' in espaniol e portuguese.
Le francese 'plus' e italian 'più' habeva retenite le senso comparative de 'plus' del latino.
Le espaniol  habeva 'más' (= plus) al latere del adversative 'mas' = mais;
le portuguese habeva 'mas' = mais e 'mais' = plus.

Confundente, nonne?

Mais le parolas per le seculos se evolve in a vices le vias contorte. 

Mais le italian 'ma' non es le ancestre e non le prototypo pro francese 'mais', espaniol'mas' e portughese ‘mais’. Illo es un filia.

Stan”


--
Pro leger le archivos e pro modificar o cancellar le subscription:
http://listserv.icors.org/archives/interlng.html