STAN MULAIK wrote:

> Io crede que quando plus e plus hispanoparlantes,francese, e anglese
> parla interlingua, le -ts- de -c- va devenir le alternative -s-.

Nos in Scandinavia parla linguas ubi c se pronuncia s ante _e, i, y_ ma
isto non lo rende difficile pronunciar ts. Il es anque multo practic,
proque pronunciante le parola in "interlingua" on pote rememorar si
illo se scribe per c o per s.

Ego ha notate, a vices, in conferentias que parlatores de grande
linguas non presta sufficiente attention al pronunciation. Si on lege
le regulas attentivemente il non es difficile. Ma naturalmente, si ego
pronuncia interlingua quasi illo esserea svedese, ego garanti que tu va
comprender nihil. Le ration naturalmente essente que nos ha prestate
tanto de material linguistic del latino que nos ha metodos
"scandinavisar" lo.

Pronuncia toto quasi esserea espaniol. Tene tote le sonos curte. Si un
vocal in loco accentuate deveni un poco plus longe non del toto
importa. Attenta solmente que un interlingua c es ts quando illo es s o
th in espaniol; que le g quasi sempre es dur assi que gastric et
genetic se pronuncia similemente. Solo in le suffice _age_ on pronuncia
_aje_; j se pronuncia como in anglese; Le combination agi + vocal se
pronuncia como _aj+ vocal_.

Que ch es k, angl. ch, o sh secundo tradition international.

Et isto es in principio toto.

Nos nos omnes incontra plus o minus in le nivello del pronunciation
latin medieval. Lassa nos tener le variantes vernacular domestic, si
assi dicer.

Pronuncialmente

Cellus