Stan, le statistica e mi ignorantia.

Io hic usa le termino ignorantia como condition de uno qui non sape, non
cognosce, e non como mancantia de instruction, o como implotessa.
Stan me recorda mi ultime professor de mathematica e physica, ille se
nominava Guido Botter e era un homine meraviliose pro su methodo de
inseniar e pro le cognoscentias que ille habeva. Nos sapeva ben su
preparation in tote le campos e nos tentava sempre de facer le conversar.
Isto era le nostre methodo pro prender pausa perque nos poteva haber iste
professor anque per tres horas de suite e nos debeva suffrer su methodo.
Illo era: jammais aprir un libro; sempre sequer su rationamento que ille
antea exponeva con abundantia de particulares e postea, e era isto que nos
fatigava multo, ille dictava per horas su lection. Assi nos scribeva e
scribeva e scribeva. Ma anque isto ha un limite al attention e pote devenir
motivo de distraction. Le themas non era simple e regger illos per alcun
horas era fatigante.
Io finiva pro non apprender plus, ma io era sempre le exception.
Illo que io non dimentica era le interesses que habeva mi professor. Il
pareva que ille non habeva limitationes. Ille poteva intertener nos in
qualcunque thema. Quando io initiava le studios universitari, que io
abandonava subito pro initiar a laborar, io debeva affrontar le prime
examine justo con le mathematica, e io comprendeva que in realitate io me
era firmate al programmas que precedeva le professor Botter. Causa su
dictaturas per horas? Non certemente, era nos qui non era preparate a un
methodo de instruction assi vaste e libre. O era io, solmente.
Le terminos. Nostre professor habeva un phrase que ille repeteva sovente:
pro omne parola que vos usa sin ration o necessitate, vos habera septe
annos de penas al purgatorio. Io debera passar al purgatorio qualque decena
de millennios.
Scribe Stan de esser un statistico psychologic.
Ecce mi ignorantia! Que es un statistico io crede de saper lo, io studiava
anque un poco de statistica in le curso de economia, ma es le
qualification, o branca, psychologic que me mitte in difficultate.
Io sape nihil de isto! Io lege anque theorias del personalitate. Vide vos
que un nexo con le statistica e le psycologia debe esser possibile.
Io istue isto, ma io resta sempre in mi ignorantia.
Al fin le empericismo. Stan tu ha le Zingarelli e, per favor, es isto le
italiano empirismo? Illo es le concepto philosophic per le qual tote le
datos del cognoscentia deriva directemente o indirectemente del experientia
e, le practica o experientia, assume le qualitate de esser le unic criterio
del veritate.
Exemplo: iiiooo es un empirico!
Bel exemplo!
Pro non parlar del statistica multivariate, del equationes structural, del
statistica introductori, del analyse factorial. Terminos que me face
simplemente comprender como es grande mi ignorantia.
Un momento. Isto vale pro me como securmente pro Stan e pro totos, anque
pro mi professor Botter e plus nos invetera e plus nos ha le sensation que
isto es un grande veritate.
Vide, nos deveni empiricos.
Tu batte contra le muro un vice, duo vice, tote le vices de un vita e tu te
trova de esser un empirico. Isto es un belle satisfaction, nonobstante mi
ignorantia que se ha evolvite durante le annos.
Como es iste conclusion, Mario?
Simple, al fin tu discoperi que totes iste terminos, necessari pro
comprender nos intra adeptos al labores, in general servi a nihil, o quasi.
Io face un exemplo multo ver: Io es homine de mi tempore e io ha vivite del
mi labor "intellectual". Tu me leva de isto e io curre le risco de non
saper facer nihil. Un homine de cento annos retro sapeva nihil, totevia
ille superava sempre omne obstaculo del vita quotidian de su tempore. In
veritate ille sapeva multe cosas que nos non sape plus.
Que es un ceresa? Qui produce un ovo? Como te pote alimentar tu in un
situation de emergentia?
Il pare que nos hodie es un poco candide in comparation a nostre ancestres
qui, ma alora illo es ver, illes era empiricos.

Ma que facera vermente Stan?

Mario in mumble, mumble . . .