Le sequente excambio inter un philosopho brasialian
e io illustra como on pote conducer un discussion
con romanoparlantes e interlinguaphonos.

Io esseva invitate de junger iste gruppo pro
le discussiones del philosophia, e lo faceva
pro meliorar mi comprension de portugese.  Le
difficultate pro me es que le articulos in
portugese es solmente "a" e "o".  De plus le
portugese funde particulas distincte in
interlingua.  Mais con alcun practica il es
possibile a discuter philosophia in interlingua
e portugese.

Stan Mulaik

Date: Thu, 22 Nov 2001 00:00:30 -0500 (EST)
Subject: [acropolis] Deus?
Content-Transfer-Encoding: 8bit


}
}Lista Acrópolis.
}Caro Stan
}Você toca em pontos importantes para o debate que até agora se
}está(va?) travand o. De fato, algumas tradições, que você denomina
}"místicas", não afirmam a exist ência de Deus. Não necessitamos ir
}tão longe, por assim dizer, basta que pensemo s no debate
}propriamente teológico ou filosófico teológico entre "racionalistas"
} e "fideístas". Um debate que vez por outra retorna na filosofia.

Alora nos pote ir al puncto ubi physicos cosmologos contemporanee
i in discuter le "Grande Explosion" (Le Big Bang).  Le Universo
comenciava in un grande explosion e expansion de alco de nihil.
Que es iste cosa?  Qui sape?  Le scientia non pote tractar de
tal questiones.  Mais le homine senti impellite de questionar
que existeva previe al explosion?  Tal questiones es impossibile
pro le scientia de tractar.  Il ha necun medio per trovar
resolutiones de tal questiones.  Nostre modellos mathematic
se resolve a un puncto de que toto lo que existe comencia,
mais illos non pote ir plus trans iste puncto.

E le question se leva si le homine pote trovar responsas a
su questiones super le origine del existentia.  Possibilemente
non solmente le scientia mais le homine debe acceptar que illo
ha necun resp

onsas, que possibilemente le questiones non es
real questiones, proque logicamente illos ha necun responsas.

Ora le mystico es alcuno qui accepta le futilitate del
effortio a comprender le origine del existentia.  Mais ille
ha le profunde question que ille es ancora impellite a
demandar: Ha mi existentia alcun significantia?  Pote mi
individualitate esser sin significantia, un accidente
del existentia?  Ancora ille essaya resolver le question
que ille leva con pensamentos rational, conceptos de
cosas e lor existentia.  E nihil satisface.

Proque il ha alco e non nihil?

Il ha necun responsa.

Mais alora ille debe acceptar que cosas existe, que il
ha alco e non nihil.  Le existentia resiste le annihilation.
(Un metaphora).  E tote le cosas debe esser bon proque
illos existe.  Mesmo mal cosas debe exister.  Ille
crede que le significantia del existentia es Deo, le
fundo de esser, non un esser, un cosa.  Deo es que il
ha alco e non nihil.  Deo debe amar tote cosas proque
ille sustene lor existentia. (Ille pensa metaphoricamente
de plus).  E in le tradition mystic ille senti unite
con Deo e tote le cosas como "manifestationes de Deo".
Ille es unite con tote le existentia.  Ille senti que
su individualitate es de minor importantia, possibilemente
mesmo un illusion (un idea del hindus), que in realitate
ille es le universo e Deo es le universo, e le mundo
vidite per su oculos es solmente un del multe visiones
del milliones de oculos que es tote le oculos de Deo.
(Istos es ver expressiones mystic in le tradition
mystic).  Su proprie actiones es mesme le voluntate
de Deo (que significa que on debe acceptar toto lo
que occurre, malgrado su horribile natura) proque illo
es.  On debe acceptar lo que es.  Il non es necesse
de creder que Deo es le universo mesme e que on es
un con le universo.  Deo pote transcender le universo.
Deo non es lo que es.  Deo es que alco es e non nihil.
Pro le buddhista on debe acceptar lo que es, liberar
se del ego, del conception que ille es un anima
un spirito.  Le ego es le causa del dolor, e quando
le ego lucta pro mantener se e superar altere cosas
pro su augmentation, illo conduce al dolor.  Istos
es justo le varie manieras in que le humanitate tracta
iste questiones que non es real questiones proque
illos non ha real solutiones.  E philosophos va dicer
que nostre pensatas super tal themas resolve nihil.
Le perplexitates que nos ha es le resultato de
nostre questiones que non es real questiones. Nos debe
luctar con tal questiones que non es questiones pro
liberar nos del dolor create per illos.  E in un
certe senso le philosophos e le mysticos attinge a
un similar solution.


}
}Mas, o ponto que considero interessante, diz respeito a "falar de
}Deus" sem que  com isto se esteja falando de uma "coisa". Um ser
}existente lá forá, por assim d izer, no mundo. Enquanto fideísta, se
}bem que não totalmente convicto, creio que
} a razão não atinge qualquer sentido quando fala da "existência" de
}Deus. As "fo rças" da razão encontram "antinomias" que não lhe
}permitem "solucionar" estes pr oblemas que se pôe. Por isto, quando
}no debate filosófico-teológico, surge a que stão de certas
}características próprias ao ser divino, devemos ter cuidado para
}saber sobre o que estamos falando ou "do que" estamos falando.
}
Io detege un Kantian aqui, non?

}saudações
}Arturo

Salute!
Stan