Salute!

Io ha revenite ad Oslo, post mi navigation al nord.  Non omne ha se
conformite al planos, sed le viage era totevia un experientia.

Io ha justo scribite un reporto con photographias, que vos pote trovar apud
<http://oskoreia.studby.uio.no/~steinar/galleri/foto/bjornoya/index_in.html>.
Illo es un traduction del version latin, per favor me scribe (hic o
privatemente) de interlingua mal!  Io ancora attende le grammatica de Gode.

Io adjungera le texto hic:

  NAVIGATION AD INSULA DE URSO 1997

  Nord del litore de Norvegia Septentrional apud le bordo occidental de
  Mar Barents, un parte del Ocean Arctic, es Insula de Urso (in
  norvegiano "Bjørnøya").  Le insula es le parte del sud del archipelago
  hodie nominate Svalbard, que es sub soverano norvegian, situate in
  medio curso inter le circulo arctic e le polo nord.  Quando le
  navigator hollandese Willem Barents discoperiva le insula 9e del junio
  1596, un urso polar era occidite apud le loco del disbarcation, e in
  consequentia le nomine del insula ha devenite "Insula de Urso".  Su
  accesso es difficile, normalmente on arriva per barca, e illo ha nulle
  porto o quai conveniente.  Le sol habitantes, qui hodie son 9 in
  numero, del insula vive e labora apud le station meteorologic.

  Nostre viage al insula a bordo de un veliero 38' longe comenciava in
  Norvegia Septentrional.  Nos, sex homines, partiva del urbe Tromsø 25e
  julio, le ultime die con sol de medienocte in iste urbe, sed navigante
  al nord nos poteva vide le sol se elevar plus alte super le horizonte
  durante le nocte de die in die.

  Proximemente nos habeva navigate al largo, sed al mesme tempore
  diffucultates assaltava nos; a causa de vento forte del nord-est il
  habeva nulle modo pro navigar ben, e anque le motor del veliero
  falleva.  Nos decideva navigar retro al terra, que non distante era,
  sperante vento favorabile.  Nos remaneva apud le quai in Torsvåg, un
  parve loco con un pharo, durante duo dies.

  Vespere del 27e julio le vente del nord nos pareva esser minus forte,
  e con un bon bulletin meteorologic nos navigava per motor al mar
  ancora un vice.  Ma le mar ancora era grosse e nos habeva un tempore
  dur, duo o tres de nos habeva nausea durante le prime nocte.  Le mar se
  tranquillisave le die sequente, illo cambiava su direction ad oriental
  e nos poteva finalmente navigar sin le motor.  Al die tertie in le mar,
  29e julio, nos discoperive que nos habeva perdite tres quartos de
  nostre aqua dulce, proque le cisterna habeva facite aqua.
  Fortunamente, nos videva le insula apparer velate in nebula circa
  meridie ille die, e vespere nos arrivava a lo. Le temperatura habeva
  cadite ab 20°C in Tromsø a 3°C quando nos videva le insula ille die.
  Con jectate ancora nos disbarcava con un barca de cauchu, e le
  homines apud Bjørnøya Radio, le station meteorologic, nos dava un
  benvenita amicalissime.

  Ante le insula il era tempore pro un decision importante.  Nostre
  planos original era navigar plus a nord, al partes del nord-west de
  Svalbard, sed nos habeva perdite tante tempore e le problema con le
  motor non era resolvite, illo cessava de tempore in tempore.  Ergo nos
  decidiva remaner alicun tempore al insula e postea returnar a
  Norvegia.  Le die sequente, 30e julio, nos vadeva ex station ad un mina
  desertate nominate Tunheim in le est.  Vadente trans le insula nos
  poteva studer le interessante geologia, flora e fauna del insula.  Sed
  con le fauna seque un periculo: le urso polar.  Illo es le plus grande
  typo de urso, e illo pote facile occider un homine, etiam quando
  inprovocate.  Durante le estate illo rarmente remane al insula, illo
  nata al nord secundo le glacie, sed totevia on debe porta un carabin
  pro protection (nos videva nulle urso, solmente su vestigios).

  Etiam si nostre plano era remaner al insula ancora un die, nos partiva
  tamen del insula iste vespere, proque con ventos favorabile nos habeva
  un bon occasion pro navigar.  Durante tres dies sin grande
  difficultates nos navigava retro a Norvegia, e quando anque le mar era
  calme nos poteva nos diverter del navigation; nos videva plure porcos
  marin, phocas, balenas (balaeopterae rostratae) e naturalmente
  nonnulle aves marin.  Quando nos transversava le latitude 70°30'
  approximante Tromsø, nos videva le prime poner e levar del sol del
  viage. Meridie 2e augusto nos arrivava in Tromsø.


Io sape que alicun de vos ha un interesse pro le latino, dunque io
adjungera anque le texto latin:

  DE NAVIGATIONE AD INSULAM URSI ANNO MCMXCVII

  Ante litus Norvegiae Septentrionalis (vel Finnmarchiae) est Barentis
  Mare, pars Oceani Arctici; apud huius maris finem occidentalem, iacet
  Insula Ursi (norvegice "Bjørnøya").  Ea est pars australis insularum
  norvegianarum, quibus nomen est Svalbardia, in medio cursu inter
  circulum arcticum polumque septentrionalem sitarum.  Cum navigator
  batavus Willem Barents iunii 9. 1596 insulam invenerit, ursus quidam
  maritimus occisus est ubi navigator ille e nave egressus est, quam ob
  causam insula appellata est "ursi".  Aditus insulae est artus, ad eam
  in navibus advenire solent, saxosis autem oris portum rectum non
  habet.  Solae incolae eius sunt ii (exacto numero 9), qui apud
  meteorologicam stationem laborant.

  Navigatio nostra ad insulam cum nave veliferâ pedum 38 in Norvegiâ
  Septentrionali coepit; urbe Tromsøâ discessimus, sex homines, mensis
  iulii 25. die, ultimo eius anni sub sole mediae noctis hâc in urbe,
  tamen nobis ad boream navigantibus sol noctu in dies altius supra
  horizontem elevabatur.

  Breve post tempus navis in altum est provecta, sed eo tempore
  difficultates nos adortae sunt; procellâ a septentrionibus et
  orientibus nulla ratio bene navigandi erat, simulque cessit motor
  navis.  Consilium cepimus ut in terram, quae non procul esset,
  regredieremur, ut secundum ventum exspectaremus.  Apud crepidinem in
  Thoris Sinu (Torsvåg) quâdam pharo parvâ mansimus diebus duobus.

  Vesperi diei 27. ventus aquilo in horas lenius agebat, ut nobis visus
  est, praedictioneque tempestatis bonâ iterum navem in altum motore
  proveximus.  Mare etiam tum procellosum erat et durum habebamus tempus,
  itaque duo tresve e nostris nauseam sufferebant (dicam sufferebamus).
  Die postero mare defervebuit et euro velificari potuimus.  Die tertio
  in mari, iulii 29., nos perdidisse tres quartas aquae dulcis, quia
  navis lacus rimosus esset, deprendimus. Fortunae gratiam habuimus,
  illam insulam enim nebulosam eodem conspeximus die, et vesperi ad eam
  advenimus.  Post urbem relictam temperatura a 20 gradibus celsianis
  ad 3 gradus apud insulam ad meridiem eo die lapsa est.  Ancorâ iactâ
  in terram et ad stationem meteorologicam, cui Bjørnøya Radio nomen
  est, lintriculo egressi sumus.  Homines stationis nos hospitio
  amicissime acceperunt.

  Quid tum faceremus magni fuit consilii ante insulam, unde ratio
  navigationis adhuc fuerat ad partes septentrionales atque occidentales
  Svalbardiae proficisci.  Tantum tempus iam perdideramus navisque motor
  interdum nobis etiam tum deerat, decrevimus igitur ne ad
  septentrionales navigaremus, sed ut in insulâ parumper maneremus et
  deinde ad Norvegiam rediremus.  Postero, 30. iulii, e statione in
  metallum desertum "Tunheim" in insulae orientali parte situm
  iimus.  Insulae geologiae, herbulis animalibusque propriis diligenter
  studere potuimus.  Animalibus autem periculum unum est: ursi maritimi
  (ursi polares), maximi omnes inter ursos, qui, etiam inexciti,
  quemcumque hominem facillime necare possunt, insulam habitant.  Aestate
  glaciem maris ad septentriones sequuntur et illo tempore anni rari
  sunt in insulâ; tamen causâ salutis arma ferenda sunt totum per
  annum.  Nullum ursum vidimus, at tamen vestigia eius.

  Etiamsi eramus eâ mente ut in insulâ maneremus in posterum diem,
  vesperi tamen insulâ discessimus, quia ventis secundis bonam
  occasionem navigandi habebamus.  Per tres dies et sine gravibus
  difficultatibus in Norvegiam renavigavimus; mari tranquillo ac ventis
  secundis tempus ad navigatione gaudendum nobis erat; aliquot
  phocoenoides, vitulos marinos, balaeneas (balaeopteras rostratas) et
  scilicet aves marinas complures vidimus.  Cum transierimus latitudinem
  70°30' appropinquaverimusque ad urbem Tromsøam, primum occasum et
  ortum solis navigationis vidimus.  Meridie augusti 2. in Tromsøam
  navigavimus.

-- 
Steinar