Robert Eaglestone wrote:

> Mario Malaguti wrote:
>
> > >From: Kjell Rehnstrom <[log in to unmask]>
> > >Subject: Re: "nol" (RE: reperir)
> > >Date: Wed, 15 Aug 2001 17:58:41 +0200
> >
> > >Usque plure exemplos ego per consequente suppone que in le dialecto
> > >trevisan
> > >certe verbos ha un obligatori objecto que sempre se expressa al minus per
> > >un
> > >pronomine enclitic.
> > >
> > >Cellus
> >
> > Un belle synthese, bravo!
> > Tu merita altere exemplos:
> > dime = italiano dimmi; IA = tu dice (a) me.
> > esserghe = italiano esserci; IA = esser (nos) ibi
> >
> > Le enclisi es le processo per le qual un parola (enclitic) atone se appoia
> > al parola tonic que precede: exemplo -mi a dicer, -ci a esser.
> > Interlingua, si io non erra, non ha iste necessitate.
> >
> > Mario
>
> Ergo, in alcun casos, le enclitic es un processo de simplification de radices
> de verbos?  Per exemplo, dicer -> di?

Un enclitico es un parola o un syllaba que on pone a fin de un un parola. In le
expression _dicer lo_ on pote appellar _lo_ un enclitico, viste que illo non
porta le accento. Il discussibile si on non debe appellar _lo_ in  _Io lo dice_
un proclitico, viste que illo sta ante le verbo.

Le possibile causa de mi incorrecte pensamento al initio es que in le linguas
que ego congosce - salvo interlingua - le enclitica sta post le verbos, sed le
correspondente formas in interlingua sta ante illos!

Cellus