Io es generalmente in accordo con le remarcas
de Ferenc. Su recognition que le decisiones
super le particulas e altere usages es
usualmente subjective es ben venite.  In
le caso de tal decisiones, si illos non es
contrari al spirito de interlingua, nos
debe tolerar los, proque nostre opiniones
subjective es, le un le altere, pares.
Totevia, io pensa que on pote offerer su
rationamentos in le sperantia que alteros
va trovar los persuasive.  In iste
connexion, io es de accordo con Ferenc, que
il es importante a studiar le base pro le
varie particulas in uso, tal que on face un
ben informate decision super illos.
De plus io considerarea ben venite un
crescite attention al possibilitate de
constatar prototypos basate super tres
linguas per cercar altere linguas
romance, in le caso quando le methodos
de IALA ha faillite -- esseva destinate
a faller -- in trovar tres linguas a
appoiar alcun particulas.  Isto es a me
plus in accordo con le general methodos
de IALA que le selection arbitrari de un
sol lingua de que a extraher un particula,
como le latino o alcun sol lingua de
controlo.  Nos vole parolas que es
international.

Con respecto a certe parolas, io
prefere "equalmente", "tanto ben"
a "etiam", "alsi", e  "anque".  "Tanto
ben" es le "ancestre" de "tamben" e
es basate super parolas jam
in le vocabulario de interlingua.
Illo es un traduction literal del
anglese "as well". Anglese "also"
es solmente per accidente similar a
latin "alsi", mais illo esseva
descendite de un parola germanic
"alswa" que significava "all so".


Io prefere "depost" < "de + post"
in loco de "depois", proque isto
es le prototypo de esp. "despues",
ital. "dopo", fr. "depuis". De plus
"post" es universalmente comprendite,
e ja es un particula in interlingua.

Un particula de que io es ancora
ambivalente es "usque", que pare
solmente in le francese "jusqu'a" <
"de usque a" e "jusque" < "de usque"
o "inde usque".  Pro le preposition,
le italiano ha "fino a" (fin a), que
es affin con occitan "fins a" e catalano
"fins a".  Le romaniano ha "pina la"
mais io non es certe si isto es solmente
un coincidentia proque p- si non derivate
de un p- es usualmente derivate de un kw-,
como "apa" pro "aqua". [Cristian: que es
le etymologia de "pina la"].  Mi hesitation
con "fino a" es que illo pare troppo
"abrupte" in indicar le "fin" o limitate.
"lo face de aqui al fin a..." pare
'complete'. "lo face fin a" es abbreviate
troppo.  "usque" representa le movimento
de un puncto initial verso le fin.  In
anglese "until" o "unto" es quasi como
"de a":  "lo face de [la, alora] al fin a
..."   "I'll be here until 9 o'clock" ->
"Io essera aqui al fin a 9 horas".
Le "a" in "al" indica le movimento in
tempore de "aqui" verso le "fin" a 9
horas."  Como conjunction "Continua a
travaliar al fin que tu me vide." ???
Remarcas?  In qualcunque caso "fin a"
ha appoio in plus que le italiano.

Stan Mulaik