LE RANETTO PROMENANTE Le filio de Rana, Rinrin Ranetto Exit iste matino multo firme et belletto Con pantalones curtos, cravata a la moda Jacchetta nuptial et cappello guarnito de banda. Puero, non sortias! -le crita mamma ma ille face un gesto et orgolioso va. Trovat in le cammino un Mus vicino Et le dicet: Veni con me, amico! Visitemos insimul Domina Mus Et il habera festa et repasto pro mangiar. Tosto arrivaron, et avante vade Mus, Alonga le collo et frappa la porta, da duos aut tres colpos, demandan: qui est? Io, Domina Mus, io basso los pedes a te Stas tu in le domo? - Sic senior, sic sto, et celebro vider vos hodie multo multo; io era in mi mestiero, filando coton, ma issso non importa, hic totes benvenites son. Salutaron se, se daron la mano, Et dice Rattetto, qui est plus veterano: A mi amico le de verde, rabido de calor, Da le una bira, faceme le favor. Et durante que le villano consume la biriera Ordinat la seniora apportar la gitarra Et a Ranetto le demanda que cante Versettos allegres, tonata elegante. Guai! de bon grado lo facerea, seniora, ma il est impossibile facer te iste placer ora, perque habo la gorga plus sicca quam la stoppa et me opprime multo ista nova roba. -Lo sento infinito, responde Amita Ratta, laxa un pauco le gilet et la cravata, et io intertanto les vai [a] cantar una cancionetta multo particular. Ma essendo in ista brillante function De dansa et bira, gitarra et cantion, La Catta et sus Cattos passan le limine principal, Et torna se toto illo le judicio final Domina Catta Vetula trenchat per le aure Al puero Rattetto miaulando le: salute! Et los pueros Cattos a la vetula Ratta Uno per la gamba et un altero per la cauda Don Ranetto reguardando iste assalto Prendet su cappello, facet un tremendo salto Et aperiendo la porta con manos et nasos, Partit desirando a totes noctes multo felices Et sequet saltando tanto alto et hastivo, que perdet le cappello, rumpet la camisa, entrat in la bucca de un anate mangiante de troppo et iste toto illo mangiat in un solo colpo Et assi concluderon, un, duo, et tres Mus, Domina Mus, et Rana postea; Los cattos mangiarion et le anate dinat, et mamma Ranetta soletta restat! Rafael Pombo, poeta colombiano (Traducido por Josu Lavin) Original en Castellano EL RENACUAJO PASEADOR El hijo de rana, Rinrín renacuajo Salió esta mañana muy tieso y muy majo Con pantalón corto, corbata a la moda Sombrero encintado y chupa de boda. -¡ Muchacho, no salgas ¡- le grita mamá pero él hace un gesto y orondo se va. Halló en el camino, a un ratón vecino Y le dijo: -¡amigo!- venga usted conmigo, Visitemos juntos a doña ratona Y habrá francachela y habrá comilona. A poco llegaron, y avanza ratón, Estírase el cuello, coge el aldabón, Da dos o tres golpes, preguntan: ¿quién es? -Yo doña ratona, beso a usted los pies ¿Está usted en casa? -Sí señor sí estoy, y celebro mucho ver a ustedes hoy; estaba en mi oficio, hilando algodón, pero eso no importa; bienvenidos son. Se hicieron la venia, se dieron la mano, Y dice Ratico, que es más veterano : Mi amigo el de verde rabia de calor, Démele cerveza, hágame el favor. Y en tanto que el pillo consume la jarra Mandó la señora traer la guitarra Y a renacuajo le pide que cante Versitos alegres, tonada elegante. -¡Ay! de mil amores lo hiciera, señora, pero es imposible darle gusto ahora, que tengo el gaznate más seco que estopa y me aprieta mucho esta nueva ropa. -Lo siento infinito, responde tía rata, aflójese un poco chaleco y corbata, y yo mientras tanto les voy a cantar una cancioncita muy particular. Mas estando en esta brillante función De baile y cerveza, guitarra y canción, La gata y sus gatos salvan el umbral, Y vuélvese aquello el juicio final Doña gata vieja trinchó por la oreja Al niño Ratico maullándole: ¡Hola! Y los niños gatos a la vieja rata Uno por la pata y otro por la cola Don Renacuajito mirando este asalto Tomó su sombrero, dio un tremendo salto Y abriendo la puerta con mano y narices, Se fue dando a todos noches muy felices Y siguió saltando tan alto y aprisa, Que perdió el sombrero, rasgó la camisa, se coló en la boca de un pato tragón y éste se lo embucha de un solo estirón Y así concluyeron, uno, dos y tres Ratón y Ratona, y el Rana después; Los gatos comieron y el pato cenó, ¡y mamá Ranita solita quedó! Rafael Pombo _________________________________________________________ http://www.latinmail.com. Gratuito, latino y en español.