"It's getting curiouser and curiouser" Anne, Per favor, habe patientia con un amateur impertinente! Tu scribeva: > [...] tu crede que > io parla de functiones, quando io parla de adverbios. Tu pensata es > interessante, ma regrettabilemente il non es ver : quando io parla de un > adverbio, io parla del natura del parola, de su categoria. - Hm! Io me credeva haber solvite le nodo gordian, ma nunc io comprende nihil de novo! Es justo le natura del parola, o plus correcte: su forma, que me disturba. Le sol grande obstaculo pro mi acceptar "san" como un adverbio in "Ille reveniva san" es que illo es inflectite (declinate?) secundo genere e numero in svedese, e isto pro me signala: "Adjectivo! Adjectivo!". Io _suppone_ (ma io non es certe) que illo es inflectite anque in francese: "Il est revenu sain" "Elle est revenue saine" "Ils sont revenus sains" "Elles sont revenues saines" Si iste mi supposition _non_ es correcte, i.e. si le forma correcte es "sain" in omne le quatro phrases, alora le differentia inter le linguas scandinave e romance es plus grande que io credeva, e nostre discussion es van. Si, al altere latere, le quatro phrases _es_ francese correcte, alora tu ha introducite un nove concepto de un "adverbio que se conforma al genere e numero del nomine, exactemente como un adjectivo", e tu debe explicar proque un tal concepto estranie es necessari, e dar un exemplo ubi le analyse de un phrase va melio con iste adverbio que con un adjectivo traditional. Curiosemente, Ove [log in to unmask]