Quando io esseva in le universitate, de etate 18 - 21, io esseva un Baha'i. Io non bibeva alcohol, que es un practica de baha'is. Mais io esseva in le programma de devenir un officiero in le armea. A aquelle tempore il ha le guerra in Corea. Io non poteva acceptar le position del baha'i fide que si on servi in le guerra, on servi in un capacitate noncombattante, como in le corps medic. Io non es mesmo hodie clar con respecto a mi rationes pro opponer aqueste provision de mi fide a aquelle tempore. Mais il esseva importante a me a servir mi pais. Alora in mi anno tertie in le universitate io incontrava un amico que habeva essite mi consiliero plure annos previemente in mi cabana a campo pro juvenes in le estate. In le interim ille habeva devenite un firme objector conscientiose contra le guerra. Su rationes esseva su fide christian. Ille me invitiva a su casa un nocte pro cognoscer un par de homines qui vadeva per le nation in opposition al guerra. Le un esseva un membro del equipa que faceva cader un bomba atomic super Japon. Illes esseva firme christianos e firme objectors conscientiose contra le guerra. Illes fortemente insisteva que como un baha'i le position intermediate, de servir in le fortias armate in un capacitate noncombattante, esseva ancora sin ration - proque on ancora servi le guerra, per facer possibile que alteros occide le inimico. Le ex-aviator e bombadero diceva que ille sentiva multo peccaminose pro su acto de facer cader le bomba atomic que occideva milles de gentes. Io lassava me de aquelle incontro aquelle nocte multo conflicte e sentente un certe grado de vergonia, que io essayava arguer pro un position intermediari. Io finalmente decideva que si io realmente accepta mi decision a devenir un officiero in le armea (le artilleria), io debe continuar in sequer lo e non cercar pro un position intermediate. Io non opina que mi position esseva necessemente correcte. A ver dicer illo esseva basate super un commitmento irrational a mi pais. Duo annos plus tarde, post incontrar alcun buddhistas zen, studiar le theologia de Paul Tillich, e studiar le philosophia in le universitate, io decideva que io non realmente poteva ancora creder le fide baha'i. Mi realization de aquesto non esseva sin un certe tristitia. Io habeva multe bon amicos in le fide. E io ancora habeva bon sentimentos verso le fide. E io ancora ha bon sentimentos pro le religion mesme, mais non necessemente pro le religion institutionalizate. Io reguarda tote le religiones del mundo como ver expressiones del incontro del homine con le fonte de su esser. Quanto al mormones, que io cognosceva in Salt Lake Citate, multe de illes bibe. Illes non es bon representantes de lor fide, mais illes non es rar. In Salt Lake Citate esser un mormon es justo como esser un baptista in Atlanta or un catholico in Roma. Tote le mundo es de aqueste fide. E quando illo es un parte del vita quotidien de tote le mundo, su importantia es minor pro multos qui non senti specialmente religiose. Stan Mulaik