Car Amicos, Ensjo scribeva in le medio de altere "Assi como "occhio" appoia "oculo", similemente "quello", "questo", "qui", "qua" appoia "aquelle", "aqueste", "aquí", "aquá", malgrado lor formas mutate.". Ora io scribera in appoio de Stan e io recuperara textos del julio passate que, io spera, illos dara un tono allegre a iste thema. Io vos avisara quando le textos sera publicate e io evitara de enoiar vos in iste lista ancora con iste thema. Me preme un norma de conducta: a quanto debe ascender un nostre citation a un prototypo in le linguas romance? Io dice que nos debe limitar nos al linguas que nos hodie ha in uso. O io non ha comprendite nihil re le vocabulario international, illo es interlingua. Un cosa debe esser le vocabulario international que nos ha naturalmente in uso, e altere cosa debe esser studiar le etymologia pro introducer un nove parola. Si nos ha le exigentia de introducer un parola nove, pro me, isto significa que, iste parola ci, non es ancora assi divulgate, como le caso de partenariato. In plus nos deberea acceptar nostre matre lingua. Es io italiano e ha io un cultura que basta pro tractar le caso de aca, aquelle, aqueste e aqui si io me limita a dicer: "E etiam ora io non vole insister super "aqueste" quia pro me italiano le question non existe. Nos dice "questo e quello" o "questo qui e quello lì" o "questo qua e quello là" e, in interlingua, pro me illo resulta: "iste e celle" o "iste-ci e celle ibi. In un message per Ensjo 12-12-1998 19:15:42, io ha legite: AQUELLE ha le appoio official de italiano; AQUESTE ha solmente le appoio official de italiano; AQUI e ACA ha le appoio official de italiano. Ensjo, on me ha inculcate le italiano ab le etate de cinque annos e io ancora non cognosce iste aca, aquelle, aqueste, aqui!"? Ensjo replica: " Si, Mario. Ma le ration es que ille parolas non habe plus le mesme formas de antea. Le parolas cambia secundo le lege del minor effortio." e postea Ensjo developpa su message e nos toto es inducite a concluder un antipathic comparation. Io non vole isto e io non vole insister super aca, aquelle, aqueste, aqui que non ha derecto de citatano in le italiano de hodie e in illo de su origines, etiam como vulgar in le decime seculo. Esque vos recorda: "Capua, martio 960: "Sao ko kelle terre per kelli fini que ki contene, trenta anni le possette parte Sancti Benedicti."? Ko=che, que; kelle=quelle, illos, celle, celles, ille, illes; kelli=quelli, illos, et cetera; ki=qui, ci. E assi es per le latino. Ma perque insister? Vamos a definir preliminarmente le norma de conducta: a quanto debe ascender un nostre citation a un prototypo in le linguas romance? Gratias e salutes, Mario mailto:[log in to unmask]