Hodie in le matino, le station spatial Mir, un symbolo
del conquesta spatial ha cadite in le oceano Pacific. Le
lumines de color brillante in le celo nocturne super le
insulas del Pacific era le fin spectacular de un epocha
gloriose e anque le initio de nove defias. Le sensationes
del personas interessates in le questiones spatiales era
duple. Pro alcunos un sensation de tristessa, per le
destruction controlate de un symbolo del exploration
spatial. Pro alteres le sensation de que le nove ISS, le
Station Spatial International, prendera le posta del Mir in
continuar con le presentia del homine in un ambiente tanto
hostil como fascinante. Io pro mi parte, lamenta multissimo
que le climate tempestuose e nubositate me impediva vider
per ultime vice le station Mir in su passo super nostre
territorio como un pucto luminose. Io ha ora un poc de
nostalgia.
    Ma le ver es que le Mir jam ganiava un loco de
privilegio in le historia del humanitate. De hic a multe
annos, quando le viages interplanetari sia quasi
rutina -como lo es hodie le volos del transbordator spatial-
le libros de historia habera un revocation special pro le
Mir, como le prime passo de un longe cammino. Anque le prime
passo importantissime in le direction a Marte, que illo sera
le proxime frontiera. Forsan in duo centos annos, quando
interlingua jam sia le lingua de un grande parte del mundo,
le filios de nostre granfilio, potera leger in lor libros
scholari le historia del que hodie nos es testes.

    In un photo adjungite io invia un vista del restos del
Mir in le reentrata al atmosfera. Iste imagen era captite
desde le insulas de Fidji.

Horacio