"It's getting curiouser and curiouser"

Anne,

Per favor, habe patientia con un amateur impertinente!

Tu scribeva:
> [...] tu crede que
> io parla de functiones, quando io parla de adverbios. Tu pensata es
> interessante, ma regrettabilemente il non es ver : quando io parla de un
> adverbio, io parla del natura del parola, de su categoria.

- Hm! Io me credeva haber solvite le nodo gordian, ma nunc io comprende
nihil de novo! Es justo le natura del parola, o plus correcte: su forma,
que me disturba.

Le sol grande obstaculo pro mi acceptar "san" como un adverbio in "Ille
reveniva san" es que illo es inflectite (declinate?) secundo genere e
numero in svedese, e isto pro me signala: "Adjectivo! Adjectivo!". Io
_suppone_ (ma io non es certe) que illo es inflectite anque in francese:

"Il est revenu sain"
"Elle est revenue saine"
"Ils sont revenus sains"
"Elles sont revenues saines"

Si iste mi supposition _non_ es correcte, i.e. si le forma correcte es
"sain" in omne le quatro phrases, alora  le differentia inter le linguas
scandinave e romance es plus grande que io credeva, e nostre discussion es
van.

Si, al altere latere, le quatro phrases _es_ francese correcte, alora tu ha
introducite un nove concepto de un "adverbio que se conforma al genere e
numero del nomine, exactemente como un adjectivo", e tu debe explicar
proque un tal concepto estranie es necessari, e dar un exemplo ubi le
analyse de un phrase va melio con iste adverbio que con un adjectivo
traditional.


Curiosemente,

Ove

[log in to unmask]